महाभारतम्-07-द्रोणपर्व-081
← द्रोणपर्व-080 | महाभारतम् सप्तमपर्व महाभारतम्-07-द्रोणपर्व-081 वेदव्यासः |
द्रोणपर्व-082 → |
|
अर्जुनेन स्वप्ने शंकरात्पाशुपतास्त्रमुपलक्ष्य कृष्णेनसह पुनः शिबिरं प्रत्यागमनम्।। 1 ।।
सञ्जय उवाच।
ततः पार्थः प्रसन्नात्मा प्राञ्जलिर्वृषभध्वजम्।
ददर्शोत्फुल्लनयनः समस्तं तेजसां निधिम्।। 5-81-1
तं चोपहारं सुकृतं नैशं नैत्यकमात्मना।
ददर्श त्र्यम्बकाभ्याशे वासुदेवनिवेदितम्।। 5-81-2
ततोऽभिपूज्य मनसा कृष्णं शर्वं च पाण्डवः।
इच्छाम्यहं दिव्यमस्त्रमित्यभाषत शङ्करम्।। 5-81-3
ततः पार्थस्य विज्ञाय वरार्थे वचनं तदा।
वासुदेवार्जुनौ देवः स्मयमानोऽभ्यभाषत।। 5-81-4
स्वागतं वां नरश्रेष्ठौ विज्ञातं मनसेप्सितम्।
येन कामेन सम्प्राप्तौ भवद्ध्यां तं ददाम्यहम्।। 5-81-5
सरोऽमृतमयं दिव्यमभ्याशे शत्रुसूदनौ।
तत्र मे तद्धनुर्दिव्यं शरश्च निहितः पुरा।। 5-81-6
येन देवारयः सर्वे मया युधि निपातिताः।
तत आनीयतां कृष्णौ सशरं धनुरुत्तमम्।। 5-81-7
तथेत्युक्त्वा तु तौ वीरौ सर्वपारिषदैः सह।
प्रस्थितौ तत्सरो दिव्यं दिव्यैश्वर्यशतैर्युतम्।। 5-81-8
निर्दिष्टं यद्वृषाङ्केण पुण्यं सर्वार्थसाधकम्।
तौ जग्मतुरसम्भ्रान्तौ नरनारायणावृषी।। 5-81-9
ततस्तौ तत्सरो गत्वा सूर्यमण्डलसन्निभम्।
नागमन्तर्जले घोरं ददृशातेऽर्जुनाच्युतौ।। 5-81-10
द्वितीयं चापरं नागं सहस्रशिरसं वरम्।
वमन्तं विपुला ज्वाला ददृशातेऽग्निवर्चसम्।। 5-81-11
ततः कृष्णश्च पार्थश्च संस्पृश्याम्भः कृताञ्जली।
तौ नागावुपतस्थाते नमस्यन्तौ वृषध्वजम्।। 5-81-12
गृणन्तौ वेदविद्वांसौ तद्ब्रह्म शतरुद्रियम्।
अप्रमेयप्रमाणं तौ गत्वा सर्वात्मना भवम्।। 5-81-13
ततस्तौ रुद्रमाहात्म्याद्धित्वा रूपं महोरगौ।
धनुर्बाणश्च शत्रुघ्नं तद्द्वन्द्वं समपद्यत।। 5-81-14
तौ तज्जगृहतुः प्रीतौ धनुर्बाणं च सुप्रभम्।
आजहूतुर्महात्मानौ ददतुश्च महात्मने।। 5-81-15
ततः पाश्वाद्वॄषाङ्कस्य ब्रह्मचारी न्यवर्तत।
पिङ्गाक्षस्तपसः क्षेत्रं बलवान्नीललोहितः। 5-81-16
स तद्गृह्य धनुःश्रेष्ठं तस्थौ स्थानं समाहितः।
विचकर्षाथ विधिवत्सशरं धनुरुत्तमम्।। 5-81-17
तस्य मौर्वी च मुष्टिं च स्थानं चालक्ष्य पाण्डवः।
श्रुत्वा मन्त्रं भवप्रोक्तं जग्राहाचिन्त्यविक्रमः।। 5-81-18
स सरस्येव तं बाणं मुमोचातिबलः प्रभुः।
चिक्षेप च पुनर्वीरस्तस्मिन्सरसि तद्धनुः।। 5-81-19
ततः प्रीतं भवं ज्ञात्वा स्मृतिमानर्जुनस्तदा।
वरमारण्यके दत्तं दर्शनं शङ्करस्य च।
मनसा चिन्तयामास तन्मे सम्पद्यतां भव।। 5-81-20
तस्य तन्मतमाज्ञाय प्रीतः प्रादाद्वरं भवः।
तच्च पाशुपतं घोरं प्रतिज्ञायाश्च पारणम्।। 5-81-21
ततः पाशुपतं दिव्यमवाप्य पुनरीश्वरात्।
संहृष्टरोमा दुर्धर्षः कृतं कार्यममन्यत।। 5-81-22
`ततोऽर्जुनहृषीकैशौ पुनः पुनररिंदमौ'।
ववन्दतुश्च संहृष्टौ शिरोभ्यां तं महेश्वरम्।। 5-81-23
अनुज्ञातौ क्षणे तस्मिन्भवेनार्जुनकेशवौ।
प्राप्तौ स्वशिबिरं वीरौ मुदा परमया युतौ।। 5-81-24
तथा भवेनानुमतौ महासुरनिघातिना।
इद्रावीष्णू यथा प्रीतौ जम्भस्य वधकाङ्क्षिणौ।। 5-81-25
।। इति श्रीमन्महाभारते द्रोणपर्वणि
प्रतिज्ञापर्वणि एकाशीतितमोऽध्यायः।। 81 ।।
= =
5-81-2 आत्मना सुकृतं सूपकल्पितम्।। 5-81-14 द्वन्द्वं युगलम्।। 5-81-16 नीललोहितः भगवतोऽपरा तनुः।। 5-81-17 स्थानं स्थापनकम् 5-81-18 जग्राह मनसि कृतवान्।। 5-81-81 एकाशीतितमोऽध्यायः।।
द्रोणपर्व-080 | पुटाग्रे अल्लिखितम्। | द्रोणपर्व-082 |