सामग्री पर जाएँ

महाभारतम्-06-भीष्मपर्व-105

विकिस्रोतः तः
← भीष्मपर्व-104 महाभारतम्
षष्ठपर्व
महाभारतम्-06-भीष्मपर्व-105
वेदव्यासः
भीष्मपर्व-106 →
  1. 001
  2. 002
  3. 003
  4. 004
  5. 005
  6. 006
  7. 007
  8. 008
  9. 009
  10. 010
  11. 011
  12. 012
  13. 013
  14. 014
  15. 015
  16. 016
  17. 017
  18. 018
  19. 019
  20. 020
  21. 021
  22. 022
  23. 023
  24. 024
  25. 025
  26. 026
  27. 027
  28. 028
  29. 029
  30. 030
  31. 031
  32. 032
  33. 033
  34. 034
  35. 035
  36. 036
  37. 037
  38. 038
  39. 039
  40. 040
  41. 041
  42. 042
  43. 043
  44. 044
  45. 045
  46. 046
  47. 047
  48. 048
  49. 049
  50. 050
  51. 051
  52. 052
  53. 053
  54. 054
  55. 055
  56. 056
  57. 057
  58. 058
  59. 059
  60. 060
  61. 061
  62. 062
  63. 063
  64. 064
  65. 065
  66. 066
  67. 067
  68. 068
  69. 069
  70. 070
  71. 071
  72. 072
  73. 073
  74. 074
  75. 075
  76. 076
  77. 077
  78. 078
  79. 079
  80. 080
  81. 081
  82. 082
  83. 083
  84. 084
  85. 085
  86. 086
  87. 087
  88. 088
  89. 089
  90. 090
  91. 091
  92. 092
  93. 093
  94. 094
  95. 095
  96. 096
  97. 097
  98. 098
  99. 099
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122

युधिष्ठिरादियुद्धवर्णनम् ।। 1 ।।

सञ्जय उवाच। 6-105-1x
दृष्ट्वा भीष्मं रणे युद्धं पाण्डवैरभिसंवृतम्।
यथा मेघैर्महाराज तपान्ते दिवि भास्करम् ।।
6-105-1a
6-105-1b
दुर्योधनो महाराज दुःशासनमभाषत।
एष शूरो महेष्वासो भीष्मः शूरनिषूदनः ।।
6-105-2a
6-105-2b
छादितः पाण्डवैः शूरैः समन्ताद्भरतर्षभ ।
तस्य कार्यं त्वया वीर रक्षणं सुमहात्मनः ।।
6-105-3a
6-105-3b
रक्ष्यमाणो हि समरे भीष्मोऽस्माकं पितामहः ।
निहन्यात्समरे यत्तान्पाञ्चालान्पाण्डवैः सह ।।
6-105-4a
6-105-4b
तत्र कार्यतमं मन्ये भीष्मस्यैवाभिरक्षणम् ।
गोप्ता ह्येष महेष्वासो भीष्मोऽस्माकं महाव्रतः ।।
6-105-5a
6-105-5b
स भवान्सर्वसैन्येन परिवार्य पितामहम् ।
समरे कर्म कुर्वाणं दुष्करं परिरक्षतु ।।
6-105-6a
6-105-6b
सञ्जय उवाच। 6-105-7x
स एवमुक्तः समरे पुत्रो दुःशासनस्तव।
परिवार्य स्थितो भीष्मं सैन्येन महता वृतः ।।
6-105-7a
6-105-7b
ततः शतसहस्राणां हयानां सुबलात्मजः ।
विमलप्रासहस्तानामृष्टितोमरधारिणाम् ।।
6-105-8a
6-105-8b
दर्पितानां सुवेगानां बलस्थानां पताकिनाम् ।
शिक्षितैर्युद्धकुशलैरुपेतानां नरोत्तमैः ।।
6-105-9a
6-105-9b
नकुलं सहदेवं च धर्मराजं च पाण्डवम् ।
न्यवारयन्नरश्रेष्ठान्परिवार्य समन्ततः ।।
6-105-10a
6-105-10b
ततो दुर्योधनो राजा शूराणां हयसादिनाम् ।
अयुतं प्रेषयामास पाण्डवानां निवारणे ।।
6-105-11a
6-105-11b
तैः प्रविष्टैर्महावेगैर्गरुत्मद्भिरिवाहवे।
खुराहता धरा राजंश्चकम्पे च ननाद च ।।
6-105-12a
6-105-12b
खुरशब्दश्च सुमहान्वाजिनां शुश्रुवे तदा।
महावंशवनस्येव दह्यमानस्य पर्वते ।।
6-105-13a
6-105-13b
उत्पतद्भिश्च तैस्तत्र समुद्धूतं महद्रजः।
दिवाकररथं प्राप्य च्छादयामास भास्करम् ।।
6-105-14a
6-105-14b
वेगवद्भिर्हयैस्तैस्तु क्षोभिता पाण्डवीक चमूः।
निपतद्भिर्महावेगैर्हंसैरिव महत्सरः ।।
6-105-15a
6-105-15b
हेषतां चैव शब्देन न प्राज्ञायत किंचन ।
`अन्तर्दधे महाञ्शब्दस्तेन शब्देन मोहितः।।'
6-105-16a
6-105-16b
ततो युधिष्ठिरो राजा माद्रीपुत्रौ च पाण्डवौ।
प्रत्यघ्नंस्तरसा वेगं समरे हयसादिनाम् ।।
6-105-17a
6-105-17b
उद्वृत्तस्य महाराज प्रावृट्कालेऽतिपूर्यतः।
पौर्णमास्यामम्बुवेगं यथा वेला महोदधेः ।।
6-105-18a
6-105-18b
ततस्ते रथिनो राजञ्शरैः सन्नतपर्वभिः।
न्यकृन्तन्नुत्तमाङ्गानि शरेण हयसादिनाम् ।।
6-105-19a
6-105-19b
ते निपेतुर्महाराज निहता दृढधन्विभिः ।
नागैरिव महानागा यथावद्गिरिगह्वरे ।।
6-105-20a
6-105-20b
तेऽपि प्रासैः सुनिशितैः शरैः सन्नतपर्वभिः ।
न्यकृन्तन्नुत्तमाङ्गानि विचरन्तो दिशो दश ।।
6-105-21a
6-105-21b
अभ्याहता हयारोहा ऋष्टिभिर्भरतर्षभ ।
अत्यजन्नुत्तमाङ्गानि फलानीव महाद्रुमाः ।।
6-105-22a
6-105-22b
समादिनो हया राजंस्तत्रतत्र निषूदिताः।
पतिताः पात्यमानाश्च प्रत्यदृश्यन्त सर्वशः ।।
6-105-23a
6-105-23b
वध्यमाना हयाश्चैव प्राद्रवन्त भयार्दिताः।
यथा सिंहं समासाद्य मृगाः प्राणपरायणाः ।।
6-105-24a
6-105-24b
पाण्डवाश्च महाराज जित्वा शत्रून्महामृधे ।
दध्मुः शङ्खांश्च भेरीश्च ताडयामासुराहवे ।।
6-105-25a
6-105-25b
ततो दुर्योधनो दीनो दृष्ट्वा सैन्यं पराजितम् ।
अब्रवीद्रतश्रेष्ठ मद्रराजमिदं वचः ।।
6-105-26a
6-105-26b
एष पाण्डुसुतो ज्येष्ठो यमाभ्यां सहितो रणे ।
पश्यतां वो महाबाहो सेनां द्रावयति प्रभो ।।
6-105-27a
6-105-27b
तं वारय महाबाहो वेलेव मकरालयम् ।
त्वं हि संश्रूयसेऽत्यर्थमसह्यबलविक्रमः ।।
6-105-28a
6-105-28b
सञ्जय उवाच। 6-105-29x
पुत्रस्य तव तद्वाक्यं श्रुत्वा शल्यः प्रतापवान्।
स ययौ रथवंशेन यत्र राजा युधिष्ठिरः ।।
6-105-29a
6-105-29b
तदापतद्वै सहसा शल्यस्य सुमहद्बलम् ।
महौघवेगं समरे वारयामास पाण्डवः ।।
6-105-30a
6-105-30b
मद्रराजं च समरे धर्मराजो महारथः।
दशभिः सायकैस्तूर्णमाजघान स्तनान्तरे ।
नकुलः सहदेवश्च तं सप्तभिरजिह्नगैः ।।
6-105-31a
6-105-31b
6-105-31c
मद्रराजोऽपि तान्सर्वानाजघान त्रिभिस्त्रिभिः ।
युधिष्ठिरं पुनः षष्ट्या विव्याध निशितैः शरैः ।।
6-105-32a
6-105-32b
माद्रीपुत्रौ च संभ्रान्तौ द्वाभ्यां द्वाभ्यामताडयत्।
ततो भीमो महाबहुर्दृष्ट्वा राजनमाहवे।।
6-105-33a
6-105-33b
मद्रराजवशं प्राप्तं मृत्योरास्यगतं यथा।
अभ्यपद्यत संग्रामे युधिष्ठिरममित्रजित् ।।
6-105-34a
6-105-34b
`आपतन्नेव भीमस्तु मद्रराजमताडयत्।'
सर्वपारशवैस्तीक्ष्णैर्नाराचैर्मर्मभेदिभिः ।।
6-105-35a
6-105-35b
ततो भीष्मश्च द्रोणश्च सैन्येन महता वृतौ।
राजानमभ्यपद्येतामञ्जसा शरवर्षिणौ ।।
6-105-36a
6-105-36b
ततो युद्धं महाघोरं प्रावर्तत सुदारुणम्।
अपरां दिशमास्थाय द्योतमाने दिवाकरे ।।
6-105-37a
6-105-37b
।। इति श्रीमन्महाभारते भीष्मपर्वणि भीष्मवधपर्वणि
नवमदिवसयुद्धे पञ्चाधिकशततमोऽध्यायः ।।

6-105-8 तत इति। सैन्येनेति पूर्वस्मादनुकृष्यते। हयानां सैन्येन परिवार्य न्यवारयदिति तृतीयेनान्वयः ।।

भीष्मपर्व-104 पुटाग्रे अल्लिखितम्। भीष्मपर्व-106