नारदपुराणम्- पूर्वार्धः/अध्यायः ७८
सनत्कुमार उवाच ।।
कार्तवीर्यस्य कवचं कथितं ते मुनीश्वर ।।
मोहविध्वंसनं जैत्रं मारुतेः कवचं श्रृणु ।। ७८-१ ।।
यस्य संधारणात्सद्यः सर्वे नश्यंत्युपद्रवाः ।।
भूतप्रेतारिजं दुःखं नाशमेति न संशयः ।। ७८-२ ।।
एकदाहं गतो द्रष्टुं रामं रमयतां वरम् ।।
आनंदवनिकासंस्थं ध्यायंतं स्वात्मनः पदम् ।। ७८-३ ।।
तत्र रामं रमानाथं पूजितं त्रिदशेश्वरैः ।।
नमस्कृत्य तदादिष्टमासनं स्थितवान् पुरः ।। ७८-४ ।।
तत्र सर्वं मया वृत्तं रावणस्य वधांतकम् ।।
पृष्टं प्रोवाच राजेंद्रः श्रीरामः स्वयमादरात् ।। ७८-५ ।।
ततः कथांते भगवान्मारुतेः कवचं ददौ ।।
मह्यं तत्ते प्रवक्ष्यामि न प्रकाश्यं हि कुत्रचित् ।। ७८-६ ।।
भविष्यदेतन्निर्द्दिष्टं बालभावेन नारद ।।
श्रीरामेणांजनासूनासूनोर्भुक्तिमुक्तिप्रदायकम् ।। ७८-७ ।।
हनुमान् पूर्वतः पातु दक्षिणे पवनात्मजः ।।
पातु प्रतीच्यामक्षघ्नः सौम्ये सागरतारकः ।। ७८-८ ।।
ऊर्द्ध पातु कपिश्रेष्ठः केसरिप्रियनंदनः ।।
अधस्ताद्विष्णुभक्तस्तु पातु मध्ये च पावनिः ।। ७८-९ ।।
लंकाविदाहकः पातु सर्वापद्भ्यो निरंतरम् ।।
सुग्रीवसचिवः पातु मस्तकं वायुनंदनः ।। ७८-१0 ।।
भालं पातु महावीरो भ्रुवोर्मध्ये निरंतरम् ।।
नेत्रे छायापहारी च पातु नः प्लवगेश्वरः ।। ७८-११ ।।
कपोलौ कर्णमूले च पातु श्रीरामकिंकरः ।।
नासाग्रमंजनासूनुः पातु वक्त्रं हरीश्वरः ।। ७८-१२ ।।
पातु कंठे तु दैत्यारिः स्कंधौ पातु सुरारिजित् ।।
भुजौ पातु महातेजाः करौ च चरणायुधः ।। ७८-१३ ।।
नखान्नाखायुधः पातु कुक्षौ पातु कपीश्वरः ।।
वक्षो मुद्रापहारी च पातु पार्श्वे भुजायुधः ।। ७८-१४ ।।
लंकानिभंजनः पातु पृष्टदेशे निरंतरम् ।।
नाभिं श्रीरामभक्तस्तु कटिं पात्वनिलात्मजः ।। ७८-१५ ।।
गुह्यं पातु महाप्रज्ञः सक्थिनी अतिथिप्रियः ।।
ऊरू च जानुनी पातु लंकाप्रासादभंजनः ।। ७८-१६ ।।
जंघे पातु कपिश्रेष्ठो गुल्फौ पातु महाबलः ।।
अचलोद्धारकः पातु पादौ भास्करसन्निभः ।। ७८-१७ ।।
अङ्गानि पातु सत्त्वाढ्यः पातु पादांगुलीः सदा ।।
मुखांगानि महाशूरः पातु रोमाणि चात्मवान् ।। ७८-१८ ।।
दिवारात्रौ त्रिलोकेषु सदागतिलुतोऽवतु ।।
स्थितं व्रजंतमासीनं पिबंतं जक्षतं कपिः ।। ७८-१९ ।।
लोकोत्तरगुणः श्रीमान् पातु त्र्यंबकसंभवः ।।
प्रमत्तमप्रमत्तं वा शयानं गहनेंऽबुनि ।। ७८-२0 ।।
स्थलेंऽतरिक्षे ह्यग्नौ वा पर्वते सागरे द्रुमे ।।
संग्रामे संकटे घोरे विराङ्रूपधरोऽवतु ।। ७८-२१ ।।
डाकिनीशाकिनीमारीकालरात्रिमरीचिकाः ।।
शयानं मां विभुः पातु पिशाचोरगराक्षसीः ।। ७८-२२ ।।
दिव्यदेहधरो धीमान्सर्वसत्त्वभयंकरः ।।
साधकेंद्रावनः शश्वत्पातु सर्वत एव माम् ।। ७८-२३ ।।
यद्रूपं भीषणं दृष्ट्वा पलायंते भयानकाः ।।
स सर्वरूपः सर्वज्ञः सृष्टिस्थितिकरोऽवतु ।। ७८-२४ ।।
स्वयं ब्रह्मा स्वयं विष्णुः साक्षाद्देवो महेश्वरः ।।
सूर्यमंडलगः श्रीदः पातु कालत्रयेऽपि माम् ।। ७८-२५ ।।
यस्य शब्दमुपाकर्ण्य दैत्यदानवराक्षसाः ।।
देवा मनुष्यास्तिर्यंचः स्थावरा जङ्गमास्तथा ।। ७८-२६ ।।
सभया भयनिर्मुक्ता भवंति स्वकृतानुगाः ।।
यस्यानेककथाः पुण्याः श्रूयंते प्रतिकल्पके ।। ७८-२७ ।।
सोऽवतात्साधकश्रेष्ठं सदा रामपरायणः ।।
वैधात्रधातृप्रभृति यत्किंचिद्दृश्यतेऽत्यलम् ।। ७८-२८ ।।
विद्ध्वि व्याप्तं यथा कीशरूपेणानंजनेन तत् ।।
यो विभुः सोऽहमेषोऽहं स्वीयः स्वयमणुर्बृहत् ।। ७८-२९ ।।
ऋग्यजुःसामरूपश्च प्रणवस्त्रिवृदध्वरः ।।
तस्मै स्वस्मै च सर्वस्मै नतोऽस्म्यात्मसमाधिना ।। ७८-३0 ।।
अनेकानन्तब्रह्माण्डधृते ब्रह्मस्वरूपिणे ।।
समीरणात्मने तस्मै नतोऽस्म्यात्मस्वरूपिणे ।। ७८-३१ ।।
नमो हनुमते तस्मै नमो मारुतसूनवे ।।
नमः श्रीरामभक्ताय श्यामाय महते नमः ।। ७८-३२ ।।
नमो वानर वीराय सुग्रीवसख्यकारिणे ।।
संकाविदहनायाथ महासागरतारिणे ।। ७८-३३ ।।
सीताशोकविनाशाय राममुद्राधराय च ।।
रावणांतनिदानाय नमः सर्वोत्तरात्मने ।। ७८-३४ ।।
मेघनादमखध्वंसकारणाय नमोनमः ।।
अशोकवनविध्वंसकारिणे जयदायिने ।। ७८-३५ ।।
वायुपुत्राय वीराय आकाशोदरगामिने ।।
वनपालशिरश्छेत्रे लंकाप्रासादभंजिने ।। ७८-३६ ।।
ज्वलत्कांचनवर्णाय दीर्घलांगूलधारिणे ।।
सौमित्रिजयदात्रे च रामदूताय ते नमः ।। ७८-३७ ।।
अक्षस्य वधकर्त्रे च ब्रह्मशस्त्रनिवारिणे ।।
लक्ष्मणांगमहाशक्तिजातक्षतविनाशिने ।। ७८-३८ ।।
रक्षोघ्नाय रिपुघ्नाय भूतघ्नाय नमोनमः ।।
ऋक्षवानरवीरौघप्रासादाय नमोनमः ।। ७८-३९ ।।
परसैन्यबलघ्नाय शस्त्रास्त्रघ्नाय ते नमः ।।
विषघ्नाय द्विषघ्नाय भयघ्नाय नमोनमः ।। ७८-४0 ।।
महीरिपुभयघ्नाय भक्तत्राणैककारिण ।।
परप्रेरितमन्त्राणां मंत्राणां स्तंभकारिणे ।। ७८-४१ ।।
पयः पाषाणतरणकारणाय नमोनमः ।।
बालार्कमंडलग्रासकारिणे दुःखहारिणे ।। ७८-४२ ।।
नखायुधाय भीमाय दन्तायुधधराय च ।।
विहंगमाय शवाय वज्रदेहाय ते नमः ।। ७८-४३ ।।
प्रतिग्रामस्थितायाथ भूतप्रेतवधार्थिने ।।
करस्थशैलशस्त्राय राम शस्त्राय ते नमः ।। ७८-४४ ।।
कौपीनवाससे तुभ्यं रामभक्तिरताय च ।।
दक्षिणाशाभास्कराय सतां चन्द्रोदयात्मने ।। ७८-४५ ।।
कृत्याक्षतव्यथाघ्नाय सर्वक्लेशहराय च ।।
स्वाम्याज्ञापार्थसंग्रामसख्यसंजयकारिणे ।। ७८-४६ ।।
भक्तानां दिव्यवादेषु संग्रामे जयकारिणे ।।
किल्किलावुवकाराय घोरशब्दकराय च ।। ७८-४७ ।।
सर्वाग्निव्याधिसंस्तंभकारिणे भयहारिणे ।।
सदा वनफलाहारसंतृप्ताय विशेषतः ।। ७८-४८ ।।
महार्णवशिलाबद्ध्वसेतुबंधाय ते नमः ।।
इत्येतत्कथितं विप्र मारुतेः कवचं शिवम् ।। ७८-४९ ।।
यस्मै कस्मै न दातव्यं रक्षणीयं प्रयत्नतः ।।
अष्टगंधैर्विलिख्याथ कवचं धारयेत्तु यः ।। ७८-५0 ।।
कंठे वा दक्षिणे बाहौ जयस्तस्य पदे पदे ।।
किं पुनर्बहुनोक्तेन साधितं लक्षमादरात् ।। ७८-५१ ।।
प्रजप्तमेतत्कवचमसाध्यं चापि साधयेत् ।। ७८-५२ ।।
इति श्रीबृहन्नारदीयपुराणे पूर्वभागे बृहदुपाख्याने तृतीयपादे हनुमत्कवचनिरूपणं नामाष्टसप्ततितमोऽध्यायः ।। ७८ ।।