"रामायणम्/बालकाण्डम्/सर्गः ७" इत्यस्य संस्करणे भेदः
<poem> |
|||
पङ्क्तिः १०: | पङ्क्तिः १०: | ||
{{रामायणम्/बालकाण्डम्}} |
{{रामायणम्/बालकाण्डम्}} |
||
'''श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे बालकाण्डे सप्तमः सर्गः ॥१-७॥'''<BR><BR> |
|||
<poem> |
|||
तस्य अमात्या गुणैर् आसन् इक्ष्ह्वकोस्तु महात्मनः ।<BR> |
|||
'''श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे बालकाण्डे सप्तमः सर्गः ॥१-७॥''' |
|||
मंत्रज्ञाः च इङ्गितज्ञाः च नित्यम् प्रिय हिते रताः ॥१-७-१॥<BR><BR> |
|||
तस्य अमात्या गुणैर् आसन् इक्ष्ह्वकोस्तु महात्मनः । |
|||
अष्टौ बभूवुः वीरस्य तस्य अमात्या यशस्विनः ।<BR> |
|||
मंत्रज्ञाः च इङ्गितज्ञाः च नित्यम् प्रिय हिते रताः ॥१-७-१॥ |
|||
शुचयः च अनुरक्ताः च राजकृत्येषु नित्यशः ॥१-७-२॥<BR><BR> |
|||
अष्टौ बभूवुः वीरस्य तस्य अमात्या यशस्विनः । |
|||
धृष्टिर् जयन्तो विजयो सुराष्ट्रो राष्ट्र वर्धनः ।<BR> |
|||
शुचयः च अनुरक्ताः च राजकृत्येषु नित्यशः ॥१-७-२॥ |
|||
अकोपो धर्मपालः च सुमंत्रः च अष्टमो अर्थवित् ॥१-७-३॥<BR><BR> |
|||
धृष्टिर् जयन्तो विजयो सुराष्ट्रो राष्ट्र वर्धनः । |
|||
ऋत्विजौ द्वौ अभिमतौ तस्याः ताम् ऋषि सत्तमौ ।<BR> |
|||
अकोपो धर्मपालः च सुमंत्रः च अष्टमो अर्थवित् ॥१-७-३॥ |
|||
वशिष्ठो वामदेवः च मंत्रिणः च तथा अपरे ॥१-७-४॥<BR><BR> |
|||
ऋत्विजौ द्वौ अभिमतौ तस्याः ताम् ऋषि सत्तमौ । |
|||
सुयज्ञो अपि अथ जाबालिः काशय्पो अपि अथ गौतमः ।<BR> |
|||
वशिष्ठो वामदेवः च मंत्रिणः च तथा अपरे ॥१-७-४॥ |
|||
मार्कण्डेयः तु दीर्घायुः तथा कात्यायनो द्विजः ॥१-७-५॥<BR> |
|||
एतैः ब्रह्मर्षिभिर् नित्यम् ऋत्विजः तस्य पौर्वकाः ।<BR><BR> |
|||
सुयज्ञो अपि अथ जाबालिः काशय्पो अपि अथ गौतमः । |
|||
विद्या विनीता ह्रीमंतः कुशला नियतेन्द्रियाः ॥१-७-६॥<BR> |
|||
मार्कण्डेयः तु दीर्घायुः तथा कात्यायनो द्विजः ॥१-७-५॥ |
|||
श्रीमन्तः च महात्मनः शास्त्रज्ञा धृढ विक्रमाः ।<BR> |
|||
कीर्तिमन्तः प्रणिहिता यथा वचन कारिणः ॥१-७-७॥<BR> |
|||
तेजः क्षमा यशः प्राप्ताः स्मित पूर्व अभिभाषिणः ।<BR><BR> |
|||
एतैः ब्रह्मर्षिभिर् नित्यम् ऋत्विजः तस्य पौर्वकाः । |
|||
क्रोधात् काम अर्थ हेतोर् वा न ब्रूयुर् अनृतम् वचः ॥१-७-८॥<BR> |
|||
विद्या विनीता ह्रीमंतः कुशला नियतेन्द्रियाः ॥१-७-६॥ |
|||
तेषाम् अविदितम् किंचत् श्वेषु नास्ति परेषु वा ।<BR> |
|||
क्रियमाणम् कृतम् वा अपि चारेण अपि चिकीर्षितम् ॥१-७-९॥<BR><BR> |
|||
श्रीमन्तः च महात्मनः शास्त्रज्ञा धृढ विक्रमाः । |
|||
कुशला व्य्वहारेषु सौहृदेषु परीक्षिताः ।<BR> |
|||
कीर्तिमन्तः प्रणिहिता यथा वचन कारिणः ॥१-७-७॥ |
|||
प्राप्त कालम् यथा दण्डम् धारयेयुः सुतेषु अपि ॥१-७-१०॥<BR><BR> |
|||
तेजः क्षमा यशः प्राप्ताः स्मित पूर्व अभिभाषिणः । |
|||
कोश संग्रहणे युक्ता बलस्य च परिग्रहे ।<BR> |
|||
क्रोधात् काम अर्थ हेतोर् वा न ब्रूयुर् अनृतम् वचः ॥१-७-८॥ |
|||
अहितम् च अपि पुरुषम् न हिंस्युर् अविदूषकम् ॥१-७-११॥<BR><BR> |
|||
तेषाम् अविदितम् किंचत् श्वेषु नास्ति परेषु वा । |
|||
वीराः च नियतोत्साहा राज शास्त्रम् अनुष्ठिताः ।<BR> |
|||
क्रियमाणम् कृतम् वा अपि चारेण अपि चिकीर्षितम् ॥१-७-९॥ |
|||
शुचीनाम् रक्षितारः च नित्यम् विषय वासिनाम् ॥१-७-१२॥<BR><BR> |
|||
कुशला व्य्वहारेषु सौहृदेषु परीक्षिताः । |
|||
ब्रह्म क्षत्रम् अहिंसन्तः ते कोशम् समपूरयन् ।<BR> |
|||
प्राप्त कालम् यथा दण्डम् धारयेयुः सुतेषु अपि ॥१-७-१०॥ |
|||
सुतीक्ष्ण दण्डाः संप्रेक्ष्य पुरुषस्य बलाबलम् ॥१-७-१३॥<BR><BR> |
|||
कोश संग्रहणे युक्ता बलस्य च परिग्रहे । |
|||
शुचीनाम् एक बुद्धीनाम् सर्वेषाम् संप्रजानताम् ।<BR> |
|||
अहितम् च अपि पुरुषम् न हिंस्युर् अविदूषकम् ॥१-७-११॥ |
|||
न आसीत् पुरे वा राष्ट्रे वा मृषा वादी नरः क्वचित् ॥१-७-१४॥<BR><BR> |
|||
वीराः च नियतोत्साहा राज शास्त्रम् अनुष्ठिताः । |
|||
कश्चिन् न दुष्टः तत्र आसीत् पर दार रतिर् नरः ।<BR> |
|||
शुचीनाम् रक्षितारः च नित्यम् विषय वासिनाम् ॥१-७-१२॥ |
|||
प्रशांतम् सर्वम् एव असीत् राष्ट्रम् पुरवरम् च तत् ॥१-७-१५॥<BR><BR> |
|||
ब्रह्म क्षत्रम् अहिंसन्तः ते कोशम् समपूरयन् । |
|||
सु वासस सु वेषाः च ते च सर्वे शुचिव्रताः ।<BR> |
|||
सुतीक्ष्ण दण्डाः संप्रेक्ष्य पुरुषस्य बलाबलम् ॥१-७-१३॥ |
|||
हितार्थः च नरेन्द्रस्य जाग्रतो नय चक्षुषा ॥१-७-१६॥<BR><BR> |
|||
शुचीनाम् एक बुद्धीनाम् सर्वेषाम् संप्रजानताम् । |
|||
गुरोर् गुण गृहीताः च प्रख्याताः च पराक्रमे ।<BR> |
|||
न आसीत् पुरे वा राष्ट्रे वा मृषा वादी नरः क्वचित् ॥१-७-१४॥ |
|||
विदेशेषु अपि विज्ञाता सर्वतो बुद्धि निश्चयाः ॥१-७-१७॥<BR><BR> |
|||
कश्चिन् न दुष्टः तत्र आसीत् पर दार रतिर् नरः । |
|||
अभितो गुणवन्तः च न च आसन् गुण वर्जिताः ।<BR> |
|||
प्रशांतम् सर्वम् एव असीत् राष्ट्रम् पुरवरम् च तत् ॥१-७-१५॥ |
|||
सन्धि विग्रह तत्वज्ञाः प्रकृत्या संपदान्विताः ॥१-७-१८॥<BR><BR> |
|||
सु वासस सु वेषाः च ते च सर्वे शुचिव्रताः । |
|||
मंत्र संवरणे शक्ताः शक्ताः सूक्ष्मासु बुद्धिषु ।<BR> |
|||
हितार्थः च नरेन्द्रस्य जाग्रतो नय चक्षुषा ॥१-७-१६॥ |
|||
नीति शास्त्र विशेषज्ञाः सततम् प्रिय वादिनः ॥१-७-१९॥<BR><BR> |
|||
गुरोर् गुण गृहीताः च प्रख्याताः च पराक्रमे । |
|||
ईदृशैः तैः अमात्यैः च राजा दशरथोऽनघः ।<BR> |
|||
विदेशेषु अपि विज्ञाता सर्वतो बुद्धि निश्चयाः ॥१-७-१७॥ |
|||
उपपन्नो गुणोपेतैः अन्वशासद् वसुंधराम् ॥१-७-२०॥<BR><BR> |
|||
अभितो गुणवन्तः च न च आसन् गुण वर्जिताः । |
|||
अवेक्षमाणः चारेण प्रजा धर्मेण रक्षयन् ।<BR> |
|||
सन्धि विग्रह तत्वज्ञाः प्रकृत्या संपदान्विताः ॥१-७-१८॥ |
|||
प्रजानाम् पालनम् कुर्वन् अधर्मम् परिवर्जयन् ॥१-७-२१॥<BR> |
|||
विश्रुतः त्रिषु लोकेषु वदान्यः सत्य संगरः ।<BR> |
|||
स तत्र पुरुषव्याघ्रः शशास पृथ्वीम् इमाम् ॥१-७-२२॥<BR><BR> |
|||
मंत्र संवरणे शक्ताः शक्ताः सूक्ष्मासु बुद्धिषु । |
|||
न अध्यगच्छत् विशिष्टम् वा तुल्यम् वा शत्रुम् आत्मनः ।<BR> |
|||
नीति शास्त्र विशेषज्ञाः सततम् प्रिय वादिनः ॥१-७-१९॥ |
|||
मित्रवान् नत सामन्तः प्रताप हत कण्टकः ।<BR> |
|||
स शशास जगत् राजा दिवि देव पतिर् यथा ॥१-७-२३॥<BR><BR> |
|||
ईदृशैः तैः अमात्यैः च राजा दशरथोऽनघः । |
|||
तैः मंत्रिभिः मंत्र हितेः निविष्टैः<BR>वृतोऽनुरक्तैः कुशलैः समर्थैः ।<BR> |
|||
उपपन्नो गुणोपेतैः अन्वशासद् वसुंधराम् ॥१-७-२०॥ |
|||
स पार्थिवो दीप्तिम् अवाप युक्तः<BR>तेजोमयैः गोभिः इव उदितः अर्कः ॥१-७-२४॥<BR><BR> |
|||
अवेक्षमाणः चारेण प्रजा धर्मेण रक्षयन् । |
|||
प्रजानाम् पालनम् कुर्वन् अधर्मम् परिवर्जयन् ॥१-७-२१॥ |
|||
विश्रुतः त्रिषु लोकेषु वदान्यः सत्य संगरः । |
|||
स तत्र पुरुषव्याघ्रः शशास पृथ्वीम् इमाम् ॥१-७-२२॥ |
|||
न अध्यगच्छत् विशिष्टम् वा तुल्यम् वा शत्रुम् आत्मनः । |
|||
'''इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये बालकाण्डे सप्तमः सर्गः ॥१-७॥'''<BR><BR> |
|||
मित्रवान् नत सामन्तः प्रताप हत कण्टकः । |
|||
स शशास जगत् राजा दिवि देव पतिर् यथा ॥१-७-२३॥ |
|||
तैः मंत्रिभिः मंत्र हितेः निविष्टैःवृतोऽनुरक्तैः कुशलैः समर्थैः । |
|||
स पार्थिवो दीप्तिम् अवाप युक्तःतेजोमयैः गोभिः इव उदितः अर्कः ॥१-७-२४॥ |
|||
'''इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये बालकाण्डे सप्तमः सर्गः ॥१-७॥''' |
|||
</poem> |
|||
[[fr:Râmâyana (trad. Roussel)/Bâlakânda/VII]] |
[[fr:Râmâyana (trad. Roussel)/Bâlakânda/VII]] |
१७:४३, १६ एप्रिल् २०१६ इत्यस्य संस्करणं
← सर्गः ६ | रामायणम्/बालकाण्डम् बालकाण्डम् वाल्मीकिः |
सर्गः ८ → |
रामायणम्/बालकाण्डम् |
---|
श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे बालकाण्डे सप्तमः सर्गः ॥१-७॥
तस्य अमात्या गुणैर् आसन् इक्ष्ह्वकोस्तु महात्मनः ।
मंत्रज्ञाः च इङ्गितज्ञाः च नित्यम् प्रिय हिते रताः ॥१-७-१॥
अष्टौ बभूवुः वीरस्य तस्य अमात्या यशस्विनः ।
शुचयः च अनुरक्ताः च राजकृत्येषु नित्यशः ॥१-७-२॥
धृष्टिर् जयन्तो विजयो सुराष्ट्रो राष्ट्र वर्धनः ।
अकोपो धर्मपालः च सुमंत्रः च अष्टमो अर्थवित् ॥१-७-३॥
ऋत्विजौ द्वौ अभिमतौ तस्याः ताम् ऋषि सत्तमौ ।
वशिष्ठो वामदेवः च मंत्रिणः च तथा अपरे ॥१-७-४॥
सुयज्ञो अपि अथ जाबालिः काशय्पो अपि अथ गौतमः ।
मार्कण्डेयः तु दीर्घायुः तथा कात्यायनो द्विजः ॥१-७-५॥
एतैः ब्रह्मर्षिभिर् नित्यम् ऋत्विजः तस्य पौर्वकाः ।
विद्या विनीता ह्रीमंतः कुशला नियतेन्द्रियाः ॥१-७-६॥
श्रीमन्तः च महात्मनः शास्त्रज्ञा धृढ विक्रमाः ।
कीर्तिमन्तः प्रणिहिता यथा वचन कारिणः ॥१-७-७॥
तेजः क्षमा यशः प्राप्ताः स्मित पूर्व अभिभाषिणः ।
क्रोधात् काम अर्थ हेतोर् वा न ब्रूयुर् अनृतम् वचः ॥१-७-८॥
तेषाम् अविदितम् किंचत् श्वेषु नास्ति परेषु वा ।
क्रियमाणम् कृतम् वा अपि चारेण अपि चिकीर्षितम् ॥१-७-९॥
कुशला व्य्वहारेषु सौहृदेषु परीक्षिताः ।
प्राप्त कालम् यथा दण्डम् धारयेयुः सुतेषु अपि ॥१-७-१०॥
कोश संग्रहणे युक्ता बलस्य च परिग्रहे ।
अहितम् च अपि पुरुषम् न हिंस्युर् अविदूषकम् ॥१-७-११॥
वीराः च नियतोत्साहा राज शास्त्रम् अनुष्ठिताः ।
शुचीनाम् रक्षितारः च नित्यम् विषय वासिनाम् ॥१-७-१२॥
ब्रह्म क्षत्रम् अहिंसन्तः ते कोशम् समपूरयन् ।
सुतीक्ष्ण दण्डाः संप्रेक्ष्य पुरुषस्य बलाबलम् ॥१-७-१३॥
शुचीनाम् एक बुद्धीनाम् सर्वेषाम् संप्रजानताम् ।
न आसीत् पुरे वा राष्ट्रे वा मृषा वादी नरः क्वचित् ॥१-७-१४॥
कश्चिन् न दुष्टः तत्र आसीत् पर दार रतिर् नरः ।
प्रशांतम् सर्वम् एव असीत् राष्ट्रम् पुरवरम् च तत् ॥१-७-१५॥
सु वासस सु वेषाः च ते च सर्वे शुचिव्रताः ।
हितार्थः च नरेन्द्रस्य जाग्रतो नय चक्षुषा ॥१-७-१६॥
गुरोर् गुण गृहीताः च प्रख्याताः च पराक्रमे ।
विदेशेषु अपि विज्ञाता सर्वतो बुद्धि निश्चयाः ॥१-७-१७॥
अभितो गुणवन्तः च न च आसन् गुण वर्जिताः ।
सन्धि विग्रह तत्वज्ञाः प्रकृत्या संपदान्विताः ॥१-७-१८॥
मंत्र संवरणे शक्ताः शक्ताः सूक्ष्मासु बुद्धिषु ।
नीति शास्त्र विशेषज्ञाः सततम् प्रिय वादिनः ॥१-७-१९॥
ईदृशैः तैः अमात्यैः च राजा दशरथोऽनघः ।
उपपन्नो गुणोपेतैः अन्वशासद् वसुंधराम् ॥१-७-२०॥
अवेक्षमाणः चारेण प्रजा धर्मेण रक्षयन् ।
प्रजानाम् पालनम् कुर्वन् अधर्मम् परिवर्जयन् ॥१-७-२१॥
विश्रुतः त्रिषु लोकेषु वदान्यः सत्य संगरः ।
स तत्र पुरुषव्याघ्रः शशास पृथ्वीम् इमाम् ॥१-७-२२॥
न अध्यगच्छत् विशिष्टम् वा तुल्यम् वा शत्रुम् आत्मनः ।
मित्रवान् नत सामन्तः प्रताप हत कण्टकः ।
स शशास जगत् राजा दिवि देव पतिर् यथा ॥१-७-२३॥
तैः मंत्रिभिः मंत्र हितेः निविष्टैःवृतोऽनुरक्तैः कुशलैः समर्थैः ।
स पार्थिवो दीप्तिम् अवाप युक्तःतेजोमयैः गोभिः इव उदितः अर्कः ॥१-७-२४॥
इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये बालकाण्डे सप्तमः सर्गः ॥१-७॥