नारदपुराणम्- उत्तरार्धः/अध्यायः ८
सौतिरुवाच ।।
सा श्रुत्वा ब्रह्मणो वाक्यं नारी कमललोचना ।।
उवाच नाम मेदेहि येन गच्छामि मंदिरम् ।। ८-१ ।।
पित्रा नाम प्रकर्तव्यमपत्यानां जगत्पते ।।
नाम पापहरं प्रोक्तं तत्कुरुष्व कुशध्वज ।। ८-२ ।।
ब्रह्मोवाच ।।
यस्मादिदं जगत्सर्वं त्वया सुंदरि मोहितम् ।।
मोहिनी नाम ते देवि सगुणं हि भविष्यति ।। ८-३ ।।
दशावस्थागतः सम्यग् दर्शनात्ते भविष्यति ।।
यदि प्राप्नोति वै सुभ्रु त्वत्संपर्कं सुखावहम् ।। ८-४ ।।
एवमुक्ता वरारोहा प्रणम्य कमलासनम् ।।
वीक्ष्यमाणामरैर्मार्गे प्रतस्थे मंदराचलम् ।। ८-५ ।।
तृतीयेन मुहूर्तेन संप्राप्ता गिरिमस्तकम् ।।
यस्य संवेष्टने नागो वासुकिर्नहि पूर्यते ।। ८-६ ।।
यो धृतो हरिणा पूर्वं मथितो देवदानवैः ।।
षड्लक्षयोजनः सिंधुर्यस्यासौ गह्वरो भवेत् ।। ८-७ ।।
कूर्मदेहेन संपृक्तो यो न भिन्नो गिरिर्महान् ।।
पतता येन राजेंद्र सिंधोर्गुह्यं प्रदर्शितम् ।।। ८-८ ।।
गतं ब्रह्मांडमार्गेण पयो यस्माद्गिरेर्द्विजाः ।।
कूर्मास्थिघर्षता येन पावको जनितो महान् ।। ८-९ ।।
यस्मिन्स वसते देवः सह भूतैर्दिगंबरः ।।
न देवैर्दानवैर्वापि दृष्टो यो हि द्विजोत्तमाः ।। ८-१० ।।
दशवर्षसहस्राख्ये काले महति गच्छति ।।
केयूरघर्षणे येन कृतं देवस्य चक्रिणः ।। ८-११ ।।
रत्नानां मंदिरं ह्येष बहुधातुसमन्वितः ।। ८-१२ ।।
क्रीडाविहारोऽपि दिवौकसां यस्तपस्विना यस्तपसोऽपि हेतु- ।।
सुरांगनानां रतिवर्द्धनो यो रत्नौषधीनां प्रभवो गिरिर्महान् ।। ८-१३ ।।
दशैकसाहस्रमितश्च मूले तत्संख्यया विस्तरतां गतोऽसौ ।।
दैर्घ्येण तावंति हि योजनानि त्रैलोक्ययष्टीव समुच्छ्रितोऽसौ ।। ८-१४ ।।
सकांचनै रत्नमयैश्च श्रृंगैः प्रकाशयन्भूमितलं वियच्च ।।
यस्मिन्गतः कश्यपनंदनो वै विरश्मितामेति विनष्टतेजाः ।। ८-१५ ।।
कांचनाकारभूतांगं सप्राप्ता कांचनप्रभा ।।
सूर्यतेजोनिहंतारं मंदरं तेजसा स्वयम् ।। ८-१६ ।।
कुर्वती नृपकामार्थमुपविष्टा शिलातले ।।
नीलकांतिमये दिव्ये सप्तयोजनविरतृते ।। ८-१७ ।।
तस्यां शिलायां राजेंद्र लिगं तिष्ठति कौलिशम् ।।
दशहस्त प्रमाणं हि विस्तरादूर्द्ध्वसंख्यया ।। ८-१८ ।।
वृषलिंगेति विख्यातं प्रासादाभ्रसमं परम् ।।
तस्मिन्बाला द्विजश्रेष्ठाश्चक्रे संगीतमुत्तमम् ।। ८-१९ ।।
तन्त्रीता लसमायुक्तं क्लमहानिकरं परम् ।।
समीपवर्तिनी तस्य भूत्वा लिंगस्य भामिनी ।। ८-२० ।।
मूर्च्छनातालसहितं गांधारध्वनिसंयुतम् ।।
तस्मिन्प्रवृत्ते राजेंद्रगीते मन्मथवर्द्धने ।। ८-२१ ।।
बभूव स्थावराणां हि स्पृहा तस्मिन्मुनीश्वराः ।।
न च दैवं न चादैवं गीतं तादृग्बभूव ह ।। ८-२२ ।।
मोहिनीमुखनिर्गीतं गीतं सत्वविमोहनम् ।। ८-२३ ।।
श्रुत्वैव गीतं हि दिगम्बरस्तु तेनैव रूपेण वरांगनायाः ।।
कामातुरो भोक्तुमनाश्चचाल तां मोहिनीं पार्वतिदृष्टिलज्जः ।। ८-२४ ।।
इति श्रीबृहन्नारदीयपुराणोत्तरभागे मोहिनीचरिते मंदरर्णनं नामाऽष्टमोऽध्यायः ।। ८ ।।