महाभारतम्-08-कर्णपर्व-074

by वेदव्यासः

← कर्णपर्व-073

महाभारतम् अष्टमपर्व महाभारतम्-08-कर्णपर्व-074 वेदव्यासः

कर्णपर्व-075 →

महाभारतम्/कर्णपर्व

1. 001
2. 002
3. 003
4. 004
5. 005
6. 006
7. 007
8. 008
9. 009
10. 010
11. 011
12. 012
13. 013
14. 014
15. 015
16. 016
17. 017
18. 018
19. 019
20. 020
21. 021
22. 022
23. 023
24. 024
25. 025
26. 026
27. 027
28. 028
29. 029
30. 030
31. 031
32. 032
33. 033
34. 034
35. 035
36. 036
37. 037
38. 038
39. 039
40. 040
41. 041
42. 042
43. 043
44. 044
45. 045
46. 046
47. 047
48. 048
49. 049
50. 050
51. 051
52. 052
53. 053
54. 054
55. 055
56. 056
57. 057
58. 058
59. 059
60. 060
61. 061
62. 062
63. 063
64. 064
65. 065
66. 066
67. 067
68. 068
69. 069
70. 070
71. 071
72. 072
73. 073
74. 074
75. 075
76. 076
77. 077
78. 078
79. 079
80. 080
81. 081
82. 082
83. 083
84. 084
85. 085
86. 086
87. 087
88. 088
89. 089
90. 090
91. 091
92. 092
93. 093
94. 094
95. 095
96. 096
97. 097
98. 098
99. 099
100. 100
101. 101

अर्जुनकृतावमानाद्वनं यियासोर्युधिष्ठिरस्य कृष्णेन परिसान्त्वनम्।। 1 ।।

सञ्जय उवाच।	8-74-1x
एतच्छ्रुत्वा पाण्डवो धर्मराजो भ्रातुर्वाक्यं परुषं फल्गुनस्य। उत्थाय तस्माच्छयनादुवाच पार्थं ततो दुःखपरीतचेताः।।	8-74-1a 8-74-1b 8-74-1c 8-74-1d
कृतं मया पार्थं न साधुकर्म येन प्राप्तं व्यसनं वः सुघोरम्। तस्माच्छिरश्छिन्धि ममैतदद्य कुलान्तकस्याधमपूरुषस्य।।	8-74-2a 8-74-2b 8-74-2c 8-74-2d
पापस्य पाप्मोहतस्य वीर विमूढबुद्धेरलसस्य भीरोः। वृद्धावमन्सुः परुषत्य चैव किं ते चिरं मामनुसृज्य रूक्षम्।।	8-74-3a 8-74-3b 8-74-3c 8-74-3d
गच्छाम्यहं वनमद्यैव पापः सुखं भवान्वर्ततां मद्विहीनः। योग्यो राजा भीमसेनो महात्मा क्लीबस्य किं वा मम राज्यकृत्यम्।।	8-74-4a 8-74-4b 8-74-4c 8-74-4d
न चापि शक्तः परुषाणि सोढुं पुनस्तवेमानि रुषान्वितस्य। भीमोऽस्तु राजा मम जीवितेन न कार्यमद्यावमतस्य वीर।।	8-74-5a 8-74-5b 8-74-5c 8-74-5d
इत्येवमुक्त्वा सहसोत्पपात रुषान्वितस्तच्छयनं विहाय। इयेष निर्गन्तुमथो वनाय तं वासुदेवः प्रणतोऽभ्युवाच।।	8-74-6a 8-74-6b 8-74-6c 8-74-6d
न राजन्विदितं तत्ते यथा गाण्डीवधन्वनः। प्रतिज्ञा सत्यसन्धस्य गाण्डीवं प्रति विश्रुता।।	8-74-7a 8-74-7b
ब्रूयाद्य एनं गाण्डीवं देह्यन्यस्मै त्वमित्युत। वध्योऽस्य स पुमाँल्लोके त्वया चोक्तोयमीदृशम्।।	8-74-8a 8-74-8b
ततः सत्यां प्रतिज्ञां तां पार्थेन प्रतिरक्षता। मच्छन्दादवमानोऽयं कृतस्तव महीपते।।	8-74-9a 8-74-9b
गुरूणामवमानो हि वध इत्यभिधीयते। तस्मात्क्षम महाबाहो मम पार्थस्य चोभयोः।।	8-74-10a 8-74-10b
व्यतिक्रममिमं राजन्सत्यसंरक्षणं प्रति। शरणं त्वां महाराज प्रतिपन्नावुभावपि।।	8-74-11a 8-74-11b
क्षन्तुमर्हसि मे राजन्प्रणतस्याभियाचतः। राधेयस्याद्य पापस्य भूमिः पास्यति शोणितम्।।	8-74-12a 8-74-12b
सत्यं ते प्रतिजानामि हतं विद्व्यद्य सूतजम्। यस्येच्छसि वधं तस्य गतमेवाद्य जिवीतम्।।	8-74-13a 8-74-13b
इति कृष्णवचः श्रुत्वा धर्मराजो युधिष्ठिरः। ससम्भ्रमं हृषीकेशमुत्थाप्य प्रणतं तदा। कृताञ्जलिमुवाचेदं वाक्यं यत्समनन्तरम्।।	8-74-14a 8-74-14b 8-74-14c
एवमेव यथात्थ त्वमस्त्येषोऽतिक्रमो मम। अनुनीतोऽस्मि गोविन्द तारितश्चास्मि माधव।।	8-74-15a 8-74-15b
मोचिता व्यसनाद्धोराद्वयमद्य त्वयाच्युत। भवन्तं नावमासाद्य ह्यावां व्यसनसागरात्। घोरादद्य समुत्तीर्णावुभावज्ञानमोहितौ।।	8-74-16a 8-74-16b 8-74-16c
त्वद्बुद्धिप्लवमासाद्य दुःखशोकार्णवाद्वयम्। समुत्तीर्णाः सहामात्याः सनाथाः स्म त्वयाच्युत।।	8-74-17a 8-74-17b
।। इति श्रीमन्महाभारते कर्णपर्वणि चतुःसप्ततितमोऽध्यायः।। 74 ।।

कर्णपर्व-073

पुटाग्रे अल्लिखितम्।

कर्णपर्व-075