महाभारतम्-09-शल्यपर्व-019

विकिस्रोतः तः
← शल्यपर्व-018 महाभारतम्
नवमपर्व
महाभारतम्-09-शल्यपर्व-019
वेदव्यासः
शल्यपर्व-020 →
  1. 001
  2. 002
  3. 003
  4. 004
  5. 005
  6. 005ब
  7. 006
  8. 007
  9. 008
  10. 009
  11. 010
  12. 011
  13. 012
  14. 013
  15. 014
  16. 015
  17. 016
  18. 017
  19. 018
  20. 019
  21. 020
  22. 021
  23. 022
  24. 023
  25. 024
  26. 025
  27. 026
  28. 027
  29. 028
  30. 029
  31. 030
  32. 031
  33. 032
  34. 033
  35. 034
  36. 035
  37. 036
  38. 037
  39. 038
  40. 039
  41. 040
  42. 041
  43. 042
  44. 043
  45. 044
  46. 045
  47. 046
  48. 047
  49. 048
  50. 049
  51. 050
  52. 051
  53. 052
  54. 053
  55. 054
  56. 055
  57. 056
  58. 057
  59. 058
  60. 059
  61. 060
  62. 061
  63. 062
  64. 063
  65. 064
  66. 065
  67. 066

सात्यकिना साल्ववधः।। 1 ।।

सञ्जरा उवाच। 9-19-1x
सन्निवृत्तेषु सैन्येषु साल्वो म्लेच्छगणाधिपः।
अभ्यद्रवत्सुसङ्क्रुद्धः पाण्डवानां महद्बलम्।।
9-19-1a
9-19-1b
आस्थाय सुमहानागं प्रभिन्नं पर्वतोपमम्।
सप्तमैरावतप्रख्यममित्रगणमर्दनम्।।
9-19-2a
9-19-2b
योऽसौ महान्भद्रकुलप्रसूतः
सुपूजितो धार्तराष्ट्रेण नित्यम्।
सुकल्पितः शास्त्रविनिश्चयज्ञैः
सदौपवाह्यः समरेषु राजन्।।
9-19-3a
9-19-3b
9-19-3c
9-19-3d
ऐरावतं दैत्यगणान्विमृद्र--
ञ्शक्रो यथा सञ्जनयन्भयानि।
तमास्थितो राजवरो बभूव
यथोदयस्थः सविता क्षपान्ते।।
9-19-4a
9-19-4b
9-19-4c
9-19-4d
स तेन नागप्रवरेण राज--
न्नभ्युद्ययौ पाण्डुसुतान्समेतान्।
शितैः पृषत्कैर्विददार वेगै--
र्महेन्द्रवज्रप्रतिमैः सुघोरैः।।
9-19-5a
9-19-5b
9-19-5c
9-19-5d
ततः शरान्वै सृजतो महारणे
योधांश्च राजन्नयतो यमालयम्।
नास्यानत्रं ददृशुः स्वे परे वा
यथा पुरा वज्रधरस्य दैत्याः।।
9-19-6a
9-19-6b
9-19-6c
9-19-6d
ते पाण्डवाः सोमकाः सृञ्जयाश्च
तमेकनागं ददृशुः समन्तात्।
सहस्रशो वै विचरन्तमेकं
यथा महेन्द्रस्य गजं समीपे।।
9-19-7a
9-19-7b
9-19-7c
9-19-7d
सन्द्राव्यमाणं तु बलं परेषां
परेतकल्पं विबभौ समन्ततः।
नैवावतस्थे समरे भृशं भया--
द्विमृद्यमानं तु परस्परं तदा।।
9-19-8a
9-19-8b
9-19-8c
9-19-8d
ततः प्रभग्ना सहसा महाचमूः
सा पाण्डवी तेन नराधिपेन।
दिशश्चतस्रः सहसा विधाविता
गजेन्द्रवेगं तमपारयन्ती।।
9-19-9a
9-19-9b
9-19-9c
9-19-9d
दृष्ट्वा च तां वेगवता प्रभग्नां
सर्वे त्वदीया युधि योधमुख्याः।
अपूजयंस्ते तु नराधिपं तं
दध्मुश्च शङ्खाञ्शशिसन्निकाशान्।।
9-19-10a
9-19-10b
9-19-10c
9-19-10d
श्रुत्वा निनादं त्वथ कौरवाणां
हर्षाद्विमुक्तं सह शङ्खशब्दैः।
सेनापतिः पाण्डवसृञ्जयानां
पाञ्चालपुत्रो ममृषे न कोपात्।।
9-19-11a
9-19-11b
9-19-11c
9-19-11d
ततस्तु तं वै द्विरदं महात्मा
प्रत्युद्ययौ त्वरमाणो जयाय।
जम्भो यथा शक्रसमागमे वै
नागेन्द्रमैरावणमिन्द्रवाह्यम्।।
9-19-12a
9-19-12b
9-19-12c
9-19-12d
तमापतन्तं सहसा तु दृष्ट्वा
पाञ्चालपुत्रं युधि राजसिंहः।
तं वै द्विपं प्रेषयामास तूर्णं
वधाय राजन्द्रुपदात्मजस्य।।
9-19-13a
9-19-13b
9-19-13c
9-19-13d
स तं द्विपेन्द्रं सहसापतन्त--
मविध्यदग्निप्रतिमैः पृषत्कैः।
कर्मारधौतैर्निशितैर्ज्वलद्भि--
र्नाराचमुख्यैस्त्रिभिरुग्रवेगैः।।
9-19-14a
9-19-14b
9-19-14c
9-19-14d
ततोऽपरान्पञ्चशतान्महात्मा
नाराचमुख्यान्विससर्ज कुम्भे।
स तैस्तु विद्धः परमद्विपो रणे
तदा परावृत्य भृशं प्रदुद्रुवे।।
9-19-15a
9-19-15b
9-19-15c
9-19-15d
तं नागराजं सहसा प्रणुन्नं
विद्राव्यमाणं विनिवर्त्य साल्वः।
तोत्राङ्कुशैः प्रेषयामास तूर्णं
पाञ्चालराजस्य सुतं प्रदिश्य।।
9-19-16a
9-19-16b
9-19-16c
9-19-16d
दृष्ट्वा पतन्तं सहसा तु नागं
धृष्टद्युम्नः स्वरथाच्छीघ्रमेव।
गदां प्रगृह्योग्रजवेन वीरो
भूमिं प्रपन्नो भयविह्वलाङ्गः।।
9-19-17a
9-19-17b
9-19-17c
9-19-17d
स तं रथं हेमविभूषिताङ्गं
साश्वं ससूतं सहसा विमृद्य।
उत्क्षिप्य हस्तेन नदन्महाद्विपो
विपोथयामास वसुन्धरातले।।
9-19-18a
9-19-18b
9-19-18c
9-19-18d
पाञ्चालराजस्य सुतं च दृष्ट्वा
तदार्दितं नागवरेण तेन।
तमभ्यधावत्सहसा जवेन
भीमः शिखण्डी च शिनेश्च नप्ता।।
9-19-19a
9-19-19b
9-19-19c
9-19-19d
शरैश्च वेगं सहसा निगृह्य
तस्याभितो व्यापततो गजस्य।
स सङ्गृहीतो रथिभिर्गजो वै
चचाल तैर्वार्यमाणश्च सङ्ख्ये।।
9-19-20a
9-19-20b
9-19-20c
9-19-20d
ततः पृषत्कान्प्रववर्ष राजा
सूर्यो यथा रश्मिजालं समन्तात्।
तैराशुगैर्वध्यमाना रथौघाः
प्रदुद्रुवुः सहितास्तत्रतत्र।।
9-19-21a
9-19-21b
9-19-21c
9-19-21d
तत्कर्म साल्वस्य समीक्ष्य सर्वे
पाञ्चालपुत्रा नृप सृञ्जयाश्च।
हाहाकारैर्नादयन्ति स्म युद्धे
द्विपं समन्ताद्रुरुधुर्नराग्र्याः।।
9-19-22a
9-19-22b
9-19-22c
9-19-22d
पाञ्चालपुत्रस्त्वरितस्तु शूरो
गदां प्रगृह्याचलशृङ्गकल्पाम्।
ससम्भ्रमं भारत शत्रुघाती
जवेन वीरोऽनुससार नागम्।।
9-19-23a
9-19-23b
9-19-23c
9-19-23d
ततस्तु नागं धरणीधराभं
मदं स्रवन्तं जलदप्रकाशम्।
गदां समातिध्य भृशं जघान
पाञ्चालराजस्य सुतस्तरस्वी।।
9-19-24a
9-19-24b
9-19-24c
9-19-24d
स भिन्नकुम्भः सहसा विनद्य
मुखात्प्रभूतं क्षतजं विमुञ्चन्।
पपात नागो धरमीधराभः
क्षितिप्रकम्पाच्चलितो यथाऽद्रिः।।
9-19-25a
9-19-25b
9-19-25c
9-19-25d
निपात्यमाने तु तदा गजेन्द्रे
हाहाकृते तव पुत्रस्य सैन्ये।
स साल्वराजस्य शिनिप्रवीरो
जहार भल्लेन शिरः शितेन।।
9-19-26a
9-19-26b
9-19-26c
9-19-26d
हृतोत्तमाङ्गो युधि सात्वतेन
पपात भूमौ सह नागराज्ञा।
यथाऽद्रिशृङ्गं सुमहत्प्रणुन्नं
वज्रेण देवाधिपचोदितेन।।
9-19-27a
9-19-27b
9-19-27c
9-19-27d
।। इति श्रीमन्महाभारते
शल्यवधपर्वणि शल्यवधपर्वणि
अष्टादशदिवसयुद्धे एकोनविंशोऽध्यायः।। 19 ।।
शल्यपर्व-018 पुटाग्रे अल्लिखितम्। शल्यपर्व-020