विष्णुपुराणम्/पञ्चमांशः/अध्यायः १२
श्रीपराशर उवाच।
धृते गोवर्द्धने शैले परित्राते च गोकुले ।
रोचयामास कृष्णस्य दर्शनं पाकशासनः १ ।
सोऽधिरुह्य महानागमैरावतममित्रजित् ।
गोवर्द्धनगिरौ कृष्णं ददर्श त्रिदश्श्वोरः २ ।
चारयंतं महावीर्यं गास्तु गोपवपुर्धरम् ।
कृत्स्नस्य जगतो गोपं वृतं गोपकुमारकैः ३ ।
गरुडं च ददर्शोच्चैरंतर्द्धानगतं द्विज ।
कृतच्छायं हरेर्मूर्ध्नि पक्षाभ्यां पक्षिपुंगवम् ४ ।
अवरुह्य स नागेंद्रा देकांते मधुसूदनम् ।
शक्रस्सस्मितमाहेदं प्रीतिविस्तारितेक्षणः ५ ।
इंद्र उवाच।
कृष्णकृष्ण शृणुष्वेदं यदर्थ महामागतः ।
त्वत्समीपं महाबाहो नैतच्चिंत्यं त्वयाऽन्यथा ६ ।
भारावतारणार्थाय पृथिव्याः पृथिवीतले ।
अवतीर्णोऽखिलाधार त्वमेव परमेश्वर ७ ।
मखभंगविरोधेन मया गोकुलनाशकाः ।
समादिष्टा महामेघास्तैश्चेदं कदनं कृतम् ८ ।
त्रातास्ताश्च त्वया गावस्समुत्पाट्य महीधरम् ।
तेनाऽहं तोषितो वीरकर्मणाऽत्यद्भुतेन ते ९ ।
साधितं कृष्ण देवानामहं मन्ये प्रयोजनम् ।
त्वयायमद्रि प्रवरः करेणैकेन यद्धृतः १० ।
गोभिश्च चोदितः कृष्ण त्वत्सकाशमिहागतः ।
त्वया त्राताभिरत्यर्थं युष्मत्सत्कारकारणात् ११ ।
स त्वां कृष्णाभिषेक्ष्यामि गवां वाक्यप्रचोदितः ।
उपेंद्र त्वे गवामिंद्रो गोविंदस्त्वं भविष्यसि १२ ।
श्रीपराशर उवाच।
अथोपवाह्यादादाय घंटामैरावताद्गजात् ।
अभिषेकं तया चक्रे पवित्रजलपूर्णया १३ ।
क्रियमाणेऽभिषेके तु गावः कृष्णस्य तत्क्षणात् ।
प्रस्नवोद्भूतदुग्धाद्रा रं! सद्यश्चक्रुर्वसुन्धराम् १४ ।
अभिषिच्य गवां वाक्यादुपेंद्रं वै जनार्दनम् ।
प्रीत्या सप्रश्रयं वाक्यं पुनराह शचीपतिः १५ ।
गवामेतत्कृतं वाक्यं तथान्यदपि मे शृणु ।
यद्ब्रवीमि महाभाग भारावतरणेच्छया १६ ।
ममंशः पुरुषव्याघ्र पृथिव्यां पृथिवीधर ।
अवतीर्णोऽर्जुनोनाम संरक्ष्यो भवता सदा १७ ।
भारावतरणे साह्यं स ते वीरः करिष्यति ।
संरक्षणीयो भवता यथात्मा मधुसूदन १८ ।
श्रीभगवानुवाच।
जानामि भारते वंशो! जातं पार्थं तवांशतः ।
तमहं पालयिष्यामि यावत्स्थास्यामि भूतले १९ ।
यावन्महीतले शक्र स्थास्याम्यहमरिंदम ।
न तावदर्जुनं कश्चिद्देवेंद्र युधि जेष्यति २० ।
कंसो नाम महाबाहुर्दैत्योऽरिष्टस्तथाऽसुरः ।
केशी कुवलयापीडो नरकाद्यास्तथा परे २१ ।
हतेषु तेषु देवेंद्र भविष्यति महाहवः ।
तत्र विद्धि सहस्राक्ष भारावतरणं कृतम् २२ ।
स त्वं गच्छ न संतापं पुत्रार्थे कर्त्तुमर्हसि ।
नार्जुनस्य रिपुः कश्चिन्ममाग्रे प्रभविष्यति २३ ।
अर्जुनार्थे त्वहं सर्वान्युधिष्ठिरपुरोगमान् ।
निवृत्ते भारते युद्धे कुंत्यै दास्याम्यविक्षताम् २४ ।
श्रीपराशर उवाच।
इत्युक्तः संपरिष्वज्य देवाराजो जनार्दनम् ।
आरुह्यैरावतं नागं पुनरेव दिवं ययौ २५ ।
कृष्णो हि सहितो गोभिर्गोपालैश्च पुनर्व्रजम् ।
आजगामाऽथ गोपीनां दृष्टिपूतेन वर्त्मना २६ ।
इति श्रीविष्णुमहापुराणे पंचमांशो! द्वादशोऽध्यायः १२।