महाभारतम्-15-आश्रमवासिकपर्व-005

विकिस्रोतः तः
← आश्रमवासिकपर्व-004 महाभारतम्
पञ्चादशपर्व
महाभारतम्-15-आश्रमवासिकपर्व-005
वेदव्यासः
आश्रमवासिकपर्व-006 →
  1. 001
  2. 002
  3. 003
  4. 004
  5. 005
  6. 006
  7. 007
  8. 008
  9. 009
  10. 010
  11. 011
  12. 012
  13. 013
  14. 014
  15. 015
  16. 016
  17. 017
  18. 018
  19. 019
  20. 020
  21. 021
  22. 022
  23. 023
  24. 024
  25. 025
  26. 026
  27. 027
  28. 028
  29. 029
  30. 030
  31. 031
  32. 032
  33. 033
  34. 034
  35. 035
  36. 036
  37. 037
  38. 038
  39. 039
  40. 040
  41. 041

व्यासेन युधिष्ठिरंप्रति सहेतूपन्यासं धृतराष्ट्रस्य धृतराष्ट्रस्य वनगमनाभ्यनुज्ञानचोदनापूर्वकं स्वाश्रमगमनम्।। 1 ।।
युधिष्ठिरेणि धृतराष्ट्रंप्रति कृच्छ्रेण तदभ्यनुज्ञानाङ्गीकरणम्।। 2 ।।

व्यास उवाच। 15-5-1x
युधिष्ठिर महाबाहो ********** कुरुनन्दनः।
धृतराष्ट्रो महातेजास्तत्कुरुष्वाविचारयन्।।
15-5-1a
15-5-1b
अयं हि वृद्धो नृपतिर्हतपुत्रो विशेषतः।
नेदं कृच्छ्रं चिरतरं सहेदिति मतिर्मम।।
15-5-2a
15-5-2b
गान्धारी च महाभागा प्राज्ञा करुणवेदिनी।
पुत्रशोकं महाराज धैर्येणोद्वहते भृशम्।।
15-5-3a
15-5-3b
अहमप्येतदेव त्वां ब्रवीमि कुरु मे वचः।
अनुज्ञां लभतां राजा मां वृथेह मरिष्यति।।
15-5-4a
15-5-4b
`स्वस्थो भवत्वयं धीमान्वनेषु मधुगन्धिषु।'
राजर्षीणां पुराणानामनुयातु गतिं नृपः।
15-5-5a
15-5-5b
राजर्षीणां हि सर्वेषामन्ते वनमुपाश्रयः।।
वैशम्पायन उवाच। 15-5-6x
इत्युक्तः स तदा राजा व्यासेनाद्भुतकर्मणा।
प्रत्युवाच महातेजा धर्मराजो महामुनिम्।।
15-5-6a
15-5-6b
भगवानेव नो मान्यो भगवानेव नो गुरुः।
भगवानस्य राज्यस्य कुलस्य च परायणम्।।
15-5-7a
15-5-7b
अहं तु पुत्रो भगवन्पिता राजा गुरुश्च मे।
निदेशवती च पितुः पुत्रो भवति धर्मतः।।
15-5-8a
15-5-8b
वैशम्पायन उवाच। 15-5-9x
इत्युक्तः स तु तं प्राह व्यासो वेदविदांवरः।
युधिष्ठिरं महातेजाः पुनरेव महाकविः।।
15-5-9a
15-5-9b
एवमेतन्महाभाग यथा वदसिं भारत।
राजाऽयं वृद्धतां प्राप्तः प्रमाणे परमे स्थितः।।
15-5-10a
15-5-10b
सोयं मयाऽभ्यनुज्ञातस्त्वथा च पृथिवीपतिः।
करोतु स्वमभिप्रायं मा स्म विघ्नकरो भव।।
15-5-11a
15-5-11b
एष एव परो धर्मो राजर्षीणां युधिष्ठिर।
समरे वा भवेन्मृत्युर्वने वा विधिपूर्वकम्।।
15-5-12a
15-5-12b
पित्रा तु तव राजेन्द्र पाण्डुना पृथिवीक्षिता।
शिष्यभूतेन राजाऽयं गुरुवत्पर्युपासितः।।
15-5-13a
15-5-13b
क्रतुभिर्दक्षिणावद्भी रत्नपर्वतशोभितैः।
महद्भिरिष्टं गौर्भुक्ता प्रजाश्च परिपालिताः।।
15-5-14a
15-5-14b
पुत्रसंस्यं च विपुलं राज्यं विप्रोषिते त्वयि।
त्रयोदशसमा भुक्तं दत्तं च विविधं वसु।।
15-5-15a
15-5-15b
त्वया चायं नरव्याघ्र गुरुशुश्रूषयाऽनघ।
आराधितः स भृत्येन गान्धारी च यशस्विनी।।
15-5-16a
15-5-16b
अनुजानीहि पितरं समयोऽस्म तपोविधौ।
न मन्युर्विद्यते चास्य सुसूक्ष्मोऽपि युधिष्ठिर।।
15-5-17a
15-5-17b
वैशम्पायन उवाच। 15-5-18x
एतावदुक्त्वा वचनमनुमान्य च पार्थिवम्।
तथाऽस्त्विति च तेनोक्तः कौतेयेन ययौ वनम्।।
15-5-18a
15-5-18b
गते भगवति व्यासे राजा पाण्डुसुतस्तदा।
प्रोवाच पितरं वृद्धं मन्दंमन्दमिवानतः।।
15-5-19a
15-5-19b
यदाह भगवान्व्यासो यच्चापि भवतो मतम्।
यथाऽऽह च महेष्वासः कृपो विदुर एव च।।
15-5-20a
15-5-20b
युयुत्सुः संजयश्चैव तत्कर्तास्म्यहमञ्जसा।
सर्व एव हि मान्या मे कुलस्य हि हितैषिणः।।
15-5-21a
15-5-21b
इदं तु याचे नृपते त्वामहं शिरसा नतः।
क्रियतां तावदाहारस्ततो गच्छाश्रमं प्रति।।
15-5-22a
15-5-22b
।। इति श्रीमन्महाभारते आश्रमवासिकपर्वणि
आश्रमवासपर्वणि पञ्चमोऽध्यायः।। 5 ।।

[सम्पाद्यताम्]

15-5-17 तपोविधौ तपःकरणे।। 18 ।।

आश्रमवासिकपर्व-004 पुटाग्रे अल्लिखितम्। आश्रमवासिकपर्व-006