एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
१५२
सुमारसंभवे
आदानं पाणिग्रहणमित्यर्थः। अकारि क्तः । तस्यां पार्वत्यां भवेन उत्पनेन वरण पराक्रान्तपुरुषेण। कर्ता । एष शत्रुः तारकाभिधेयः कर्मभूतः यत् बध्यतं विनश्यते एष खलु एव अत्र खलुशब्द प्रयुक्तः । तत्र विषये पार्वत्याः परिग्रहे एवार्थे इत्यर्थः। हेतुः निमित्तं कारणमिति यावत् । तारकबध समर्थपुत्रोत्पादनार्थमहं पूर्वं पार्वतीं परिणयैतवानित्यर्थः ॥५५॥
अत्रेति । तत् तस्मात् हेतोः अमी भवन्तः। कर्तारः । अत्र तारकबधकथं उपपक्षे युक्त समर्थमित्यर्थः। एनं कुमार् मत्पुत्र कर्मभृतं पूतनानां सेनानां पतित्वे कर्तृत्व नियुज्य सेनापतिं हत्व त्यर्थः । शङ' तारवसंज्ञकं निन्नन्तु विभाशयन्तु। मत्पुत्रसाझायं लब्ध्वा शश्न बधं कुर्वन्धित्यर्थः। एषः इत्र सुरैः सह भूयः प्रसर्प सुरलोकं स्वर्गे भुनक्तु पालयतु ॥ ५६ ॥ इतौति । भगवान् शङ्करः महादेवः । कर्ता। इति ठक्प्रकार
