वैराग्यशतकम् । लक्ष्मी, दुग्धसिन्धोधरणिधरवराजहुकन्येव मान्या श्यामेशाचन्द्रिकेवाभिनवजलधरादम्भसः श्रीरिवोच्चैः । ध्वान्ताबन्धोरहःश्रीरिव समुदभवद्भारती रंबधीन्द्र द्रोग्धुर्या सा निधेयादधरितविबुधाधीशराज्ये पदे वः ॥ २४ ॥ नाक्षेमं क्षुद्रपक्षात्क्षणमपि लभते संभ्रमेणेह विन- कण्ठे निर्लोव्य शाठ्यं कुदृशमसदृशोद्भासितां अंशयन्तीम् । यां रक्षा वा विवेकी बहुविधविपदा मेदिकां दैन्यशून्या- न्युष्मान्मान्याग्रगेस्थाननवनजशया वागसौ द्राग्विधेयात् ॥ २५ ॥ इति श्रीजम्बूगुरुविरचिते जिनशतके जिनवाग्वर्णनं नाम चतुर्थः परिच्छेदः । समाप्तमिदं जिनशतकम् ।
श्रीपमानन्दकविप्रणीतं
वैराग्यशतकम् ।
त्रैलोक्यं युगपत्कराम्बुजलुउन्मुक्तावदालोकते
जन्तूनां निजया गिरा परिणमयः सूक्तमाभाषते ।
स श्रीमान्भगवान्विचित्रविधिभिर्देवासुरैरर्चितो
बीतत्रासविलासहासरमसः पायाजिनानां पतिः ॥१॥
यैः क्षुण्णाः प्रसरद्विवेकपैविना कोपादिभूमीभृतो
योगाभ्यासपरश्वधेन मथितो यैर्मोहधात्रीरुहः ।
बद्धः संयमसिद्धमत्रविधिना यैः प्रौढकामज्वर-
स्तान्मोक्षकसुखानुषङ्गरसिकान्वन्दामहे योगिनः ॥ २॥
यैस्त्यक्ता किल शाकिनीवदसमप्रेमाञ्चिता प्रेयसी
लक्ष्मी प्राणसमापि पन्नगवधूवत्प्रोज्झिता दूरतः ।
१. ध्वान्तशत्रोः. २. रत्यधीन्द्र काम द्रोग्धुढेष्टुर्जिनात. ३. इव.
४. जिनस्य.
५. मुखकमलस्था. ६, कवेरस्य देशकालौ न ज्ञायेते. एकमेव पुस्तकमस्य शतकस्य प्रायः
शुद्धं पनचतुष्टयात्मकं संवेगिसाधुसत्तमश्रीशान्तिविजयमुनिभिरमभ्यं प्रहितं तदाधारे-
गैतन्मुद्रणं विहितम्. ७, वनेण.
