|
गङ्गातीरतपस्विवैशासरसव्यासक्त्तचित्तो जवा- |
अर्जुनः-( सप्तम्भ्रर्म विवृत्यावलोक्य ) कथमयं कृतकर्णकापः कटुः कोलाहल एव क्ष्रूयते ? । न कोऽपि लोचनपथमवतरति ।
सिद्धा०--क्क पुनस्तौ किरातौ ? । न खलु व्यापादितौ ।
( प्रविदय )
किरतौ ----महाभाआ ! परित्ताअध परित्ताअध । एसो खु पअंडतुंडाभिहदविअलन्तविसालन्तजालनिवडन्तसवरवरसरीरविसमीकअमग्गो रुहिरोहपिंजरिददाढाजुओ दारन्तोव्व सअलभुअणाइं घोरघुरुक्कारेहिं भीसणो कोचि भूआररूओ अवमिच्चू पवि[१]ट्टो ।
अर्जुनः-( सावतं विहस्य ) भद्रौ ! न भेतव्यं न भेतव्यम् ।
सिद्धा०-महाभाग गाण्डीवधन्वन् ! सुज्जीभव सज्जीभ्भच । अयमागत एव नेत्रपात्रतां पोत्री ।
अर्जुनः-( धीरं विलोक्य साश्चर्ये सवितर्कम्)
|
विक्रान्तो वहिरम्भसस्तरलधीर्दप्ट्रामिपादव्जिनी- |
(नेपथ्ये )
कष्टं कष्टं शिावसेवैकनाने तपसि प्रवृत्तोऽपि कथमयं विकटकटुकोटि-
- ↑ महाभागा ! परित्रायध्वं परित्रायध्वम् । एप खलु प्रचण्डतुण्डाभिहतविगलद्विक्ष्रयन्ञ्लनिपतच्छवरवरवीरशरीरविपमीकृतमार्गः रुधिरौघपिञ्जरितदाढायुतः दारयन्निव सफलभुवनानि धेश्घुरुत्कारैः भीपणः कोऽपि भूदाररुप: अपमृत्युः प्रविष्टः ।
