अर्जुनः-( सप्रक्ष्रयम्) भगवन् ! गीर्वाणवर्गचक्रवर्त्तिनोऽत्रभयतो भगवति भर्गेऽपि निदेश एवायं न पुनराशोः ।
महेन्द्रः-वत्स ! वत्स !। मैवम् ।
यत्प्राप्तुं तरलीभवत्पथ मनो व्यावर्तते व्रीडपा |
सिष्द्रा०-भगवन् सहस्राक्ष ! भवनः साक्षात्कारेणैव पूर्णमनोरथः पार्थः संवृत्तः । तथाहि -----
कथमन्धवलात्तेषां पाण्डवानां भवेद्भयम् | |
महेन्द्रः-अयि द्युह्यकोत्तम ! मैवम् ।
ऐक्यं गतः क्ष्रीपुरुपोत्तमेन कृत्वान्धकोद्दामवलप्रणाशम् | |
तदापृच्छतु मां वत्सः ।
अर्जुनः-( सकरुणप्रश्रयम्) तात पुरुहृत !
प्रेमार्द्रनेत्रोत्पलकाननाढयं त्वत्कयकासारमिमं विमोक्तुम् । |
महेन्द्रः-वत्स ! वत्स ! मा विपीद । प्रसादितचन्द्रशेखरं चन्द्रशेखरास्त्रनिरस्ताशेपकौरव्यं पुनस्त्वामहं द्रक्ष्यामि । ( इति तिरोघत्ते )
अर्जुनः-सखे सिद्धादेश ! एहि भगवर्तीं भागीरथीमुपास्य भगवन्तं भर्गमुपास्महे ।
(नेपथ्ये )
अत्याहितमत्याहितम् ।
कुर्वन्घर्घरमारपं पृथुरदो घोणां समुतफुल्लय- |