एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
368
[अरण्यकाण्ड:
रावणगणम्
मुमूर्तॄणां हि सर्वेषां यत् पथ्यं तन्न रोचते ।
पश्याम्यद्य हि कण्ठे त्वां कालपाशावपाशितम् ॥ १७ ॥
यथा चास्मिन् भयस्थाने न बिभेषि [१] दशानन !
[२] व्यक्तं हिरण्मयान् हि त्वं संपश्यसि महीरुहान् ॥
• नदीं वैतरणीं घोरां रुधिरौघनिवाहिनीम् ।
[३] असिपत्रवनं चैव भीमं पश्यसि, रावण ! ॥ १९ ॥
ततकाञ्चन [४] पुष्पां च वैडूर्यप्रवरच्छदाम् ।
द्रक्ष्यसे शाल्मलीं [५] तीक्ष्णां आयसैः कण्टकैश्चिताम् ।।
शाल्मली -यातनावृक्षः ॥ २० ॥
धरितुं – घर्तुमिति यावत् । जीवितमिति शेषः || २१ ।।
बद्धस्त्वं कालपाशेन दुर्निवारेण, रावण !
क्व गतो लप्स्यसे शर्म [८] भर्तुर्मम महात्मनः || २२
भर्तुः इति । अपराद्ध इति शेषः ॥ २२ ॥
