भक्तेरिति । उत्पत्तिश्च वृद्धिश्च उत्पत्तिवृद्धी तवेश्वरस्य चरणौ जुषन्ते सेवन्ते
इति चरणजुषो भक्ताः, तेषां सङ्गमेन संसर्गेणैव पुंसां शरीरिणाम् आसाद्ये लब्धं
शक्ये, नान्योऽत्रोपाय इत्यर्थः । 'सत्सेवया विना कस्य विष्णुभक्तिः प्रजायत' इति
वचनात् । तर्हि सत्सङ्गमः कथं स्यादित्यत आह - पुण्यभाजामिति । अनेकजन्मार्जितपुण्यसञ्चयानामेव सत्सङ्गम: स्यादिति भावः । अत्रानुरूपं दृष्टान्तमाह - श्रिय
इवेति । यथा श्रियो धनधान्यादेरुत्पत्तिवृद्धी श्री [१] मतां सङ्गमेनैवोत्पाद्ये, तथेत्यर्थः ।
हे देव! श्रीकृष्ण! मम खलु सततं तत्सङ्गः तेषां भक्तानां सङ्गः संसर्गः भूयात् ।
तन्मुखात् तेषां तव चरणजुषां मुखाद् उन्मिषद्भिः मिथस्त्वच्चरितप्रस्ताव [२]प्रादुर्भूतैः
न तु तैरुपदिष्टैः । अनेन च तेषां भगवच्चरितवर्णनशीलत्वं व्यज्यते । त्वन्माहात्म्यप्रकारैः तव विष्णोर्माहात्म्यस्य प्रकारैः श्रवण[३]कीर्तनस्मरणाद्याश्रिततया मार्गभेदैः
भवति श्रीकृष्णे सुदृढा अनपायिनी उद्भूतपापा यथा दूरतोऽपसारिततिमिरनिकर
एव तरणिरुदेति, तद्वद् दूरोत्सारितदुरितनिचया प्रेमलक्षणा भक्तिश्च मम सततं
भूयादित्यनुषज्यते ॥ ४ ॥
अथ सत्सङ्गमात्रेण स्वस्य साधनभक्तिद्वारा साध्यभक्त्युत्पत्तिप्रकार मुत्पश्यन् प्रथमं स्वस्य भक्तिमार्गेऽधिकार प्राप्तिमाह
|
श्रेयोमार्गेषु भक्तावधिकबहुमतिर्जन्मकर्माणि भूयो |
श्रेयोमार्गेष्विति । श्रेयसः पुरुषार्थस्य मार्गेषु प्राप्तिसाधनेषु कर्मज्ञानतपोदामत्रतादिषु मध्ये भक्तौ भक्तिमार्गे अघिका बहुमतिः श्रद्धा यस्य सोऽघिकबहुमतिः। सोऽयं भक्तिमार्गेऽघिक्रियत इति भावः । यदुक्तं—
|
"यदृच्छया मत्कथादौ जातश्रद्धस्तु यः पुमान् । |
