अथ पृथुचरितकथनाय वेनकथां प्रस्तौति -
|
जातस्य ध्रुवकुल एव तुङ्गकीर्ते- |
जातस्येति । ध्रुवकुल एव जातस्याङ्गनाम्नो राज्ञः सुनीथायां वेननामा सुतोऽजनि, यस्य वेनस्य दोषेणाधार्मिकत्वेन व्यथितो निर्विण्णः सोऽङ्गनामा राजवर्यो वनं गतः । निशीथे जनैरलक्षितो गत इति द्रष्टव्यम् ॥ १ ॥
वेनस्याधार्मिकत्वं प्रपञ्चयति -----
|
[२]पापोऽपि क्षितितलपालनाय वेनः |
पाप इति । उपनिहितः सिंहासने संस्थाप्याभिषिक्तः ॥ २ ॥
अथ सज्जननिन्दयेश्वरनिन्दया चासौ मुनिशापाग्निनिर्दग्धोऽभूदित्याह---
|
सम्प्राप्ते हितकथनाय तापसौघे |
अथ पृथ्ववतारमाह-
|
तन्नाशात् खलजनभीरुकैर्मुनीन्द्रै- |
