सामग्री पर जाएँ

पृष्ठम्:हितोपदेशः.djvu/३५

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
मित्रलाभः. ]
३५
 


रोगी चिरप्रवासी परान्नभोजी परावसथशायी।
यजीवति तन्मरणं यन्मरणं सोऽस्य विश्रामः ॥१४८॥

 इत्यालोच्यापि लोभात् पुनरपि तदीयान्न ग्रहीतु ग्रहमकरवम् । तथा चोक्तम्-

लोभेन बुद्धिश्चलति लोभो जनयते तृषाम् ।।
तृषात दुःखमाप्नोति परवेह च मानवः ॥ १४९ ॥

 ततोऽहं मन्दमन्दमुपसर्पस्तेन वीणाकर्णेन जर्जरवशखण्डेन ताडितश्चा- चिन्तयम्-

धनलुब्धो ह्यसंतुष्टोऽनियतात्माऽजितेन्द्रियः।
सर्वा एवापदस्तस्य यस्य तुष्ट न मानसम् ॥ १५० ॥

तथा च-

सर्वाः संपत्तयस्तस्य सन्तुष्टं यस्य मानसम् ।
उपानगूढपादस्य ननु चर्मावृतेव भूः ॥ १५१ ॥

अपर च-

सन्तोषामृततृप्तानां यत्सुखं शान्तचेतसाम् ।
कुतस्तद्धनलुब्धानामितश्चेतश्च धावताम् ॥ १५२ ॥

किञ्च-

तेनाधीतं श्रुतं तेन तेन सर्वमनुष्ठितम् ।
येनाशाः पृष्ठतः कृत्वा नैराश्यमवलम्बितम् ॥ १५३॥

अपि च-

असेवितेश्वरद्वारमदृष्टविरहव्यथम् ।
अनुक्तक्लीबवचनं धन्यै कस्यापि जीवनम् ॥ १५४ ॥

यत -

न योजनशतं दूर बाध्यमानस्य तृष्णया ।
संतुष्टस्य करप्राप्तेऽप्यर्थे भवति नादरः॥ १५५ ॥

तदत्रावस्थोचितकार्यपरिच्छेदः श्रेयान् । उक्त च-