ऋग्वेदे सभाष्ये [ अ५, अ २, १३. तम् । इत् । दु॒षा । तम् । उ॒परि॑ । यष्ठम् । अ॒ग्निम् । अय॑म् । न । मर्जय॒न्त । नरः॑ । नि॒ऽशशोना । अति॑थिम् । अ॒स्य॒ | योनौ॑ । द॒दाय॑ | शोचि | आऽहु॑तस्प | वृष्ण ॥ ५ ॥ चेङ्कट० तम् एव रात्रौ तम् उपसिं यविष्टम् अग्निम् म् इव घासै परिचरन्ति मनुष्या य अतिथे स्थाने बाहरनीये | तदानीम् आहुतस्य वर्पितु. शोचि दीप्यते ॥ ५ ॥ ४ इति पञ्चमाष्टके द्वितीयाध्याये तृतीयो वर्ग है || सुसंदृक् ते॑ स्वनीक प्रतीकं वि यद् रुक्मो न रोच॑स उप॒के । दि॒वो न ते॑ तन्य॒तुरे॑ति शुष्म॑श्च॒वो न सूर॒ः अति॑ चक्षि भानुम् ॥ ६ ॥ सु॒ऽस॒न्दृक् । ते॒ । सु॒ऽअनीक॒ । प्रती॒कम् । वि | यत् । रु॒क्म । न । रोच॑से । उ॒प॒के । दि॒व । न । ते॒ । त॒न्य॒तु । एति॒ । शुष्म॑ चि॒त्र । न । सूरि॑ । प्रति॑ । च॒क्ष | भानुम् ॥६॥ वेङ्कट० शोभनसन्दर्शनम्' ते है शोभनज्वालानीक' अङ्गम् । यदा शादित्य हृव मनुष्याणाम् अन्तिकै वि राचस दावभूत, तदा गुलेकाद् इव अशनि एति ते शोषक ज्योति । चिनरूप सूर्य इव सर्वत मदर्शयसि दोसीरिति ॥ ६ ॥ यथा॑ वः॒ः स्वाह॒हा॒ग्नये॒ दाशे॑म॒ परा॑भिर्घृतप॑द्भिश्च ह॒व्यैः । तेभि॑नो॑ अग्ने॒ अमि॑तैर्महो॑भिः श॒तं घृ॒भि॑राय॑सीमि॒निं पोहि ॥ ७ ॥ यो । च॒ । स्वाहा॑ ॥ अ॒ग्नये॑ । दारी॑म । परि॑ । इभ । घृ॒तर॑न्ऽभि । च॒ । ह॒न्यै । तेभि॑ । न॒ ॥ अ॒ग्ने॒ । आमे॑तै 1 मह॑ ऽभि । स॒तम् । पु ऽभि । आर्य॑सीभि । नि । पृ॒ाहि॒ ॥७|| पेट० यथा' तुभ्यम् 'अमरो दयम्' स्वाहाकार परित ' दारोम, इळेति गोनाम, पश्चाद्रुतिभि तथा त्वद्भिचपुरोडारी | तथा अस्मान् अने! ते स्वदीये तेजोभि बहुभि निदरा रक्ष सेन, पुरेरिव भयसा निर्मितरिति औपमिकमिति || ७ || या वा॑ ते॒ सन्त द॒ाशुषे॒ अट॑ष्ट॒ा गिरो॑ वा॒ा याभि॑ने॒क्तरु॑रु॒ष्याः | ताभि॑र्नः य॒नो सहसो॒ो न पा॑हि॒ स्मद् सूरीच॑रि॒तॄना॑तवेदः ॥ ८ ॥ या ॥ इ॒ा । ते॒ । सन्तै । द॒शुषे॑ । अष्टा गरे । वा॒ा । या । नृती । उरुप्या । ताभि॑ । नृ॒ । सू॒नो॒ इति॑ । स॒ह॒स॒ नि | पाहि । सात् । सुरीन् । जस्तॄन । जात॒ऽवेद ॥८॥ 1 । ० या या भवन्ति यजगानाक्षणामै रक्षोभि अनभिभूता दीतयः, गिर व सन्नात्मिका 1. असि भूफो. २ श्रवि नं'. ३ यासे अर ६. सुमहर्शोमन वि' म', ७ नाहित मूको. १.५.मूझे. ४. वित मूको ५५. माहित ८८ को
