एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
१८४
कुमारसम्भवे
सुरीति । सुरा देवानां यः आलयः स्खरै: तस्य सर्व निधन या श्रीः लभः तस्याः विपदाम् आपदाम् अरिकता नामिति शेषः । निवारणं नाशकम् । तथा सुराणां देवानांना अरिः धथुः तारकासुरः तस्य सम्बन्धिन्यः सम्पदः शिव परितापस्य सन्तापस्य विनाशस्येति भावः । कारणम् । अतए विरोधोऽस्ति येषां ते विरोधिन: शत्रवः तान् दास्यतौ। दारखं विनाशनं सु प्रतिशयेन चारु मनोहरं चामकरण ज़ख सम्बध यः घर्मः आतपः तं वारयतौति धर्मेवारी इत्रम्। कर्मभूतम् । केनापि । सुरेणेति पदमूग कर्ण। अस्य कार्तिकेयस्य। सूफीति पदमध्याहार्यम् घृतम् ॥ ३ ॥
शरदिति । डेव यै: उच्चध्वनिभिरित्यर्थः। पुरः अग्रे सरति बतौति तथोहै; किचराश सिद्धाश्च चारणाश्च तैः देवयों भेदैः । कर्तभिः । शरदि धरतः उद्यतः चन्द्रख सम्बन्धि ये मरीचयः क्रियाः तहत पाळः शुभ: वरघाचन
