अथेति । अथ अनन्तरं ताः पूर्वोक्ताः कृत्तिकाः । कधवः । दिव्यां स्वर्गीयां नदीं देवीं मन्दाकिनीं विलोक्य निरीक्ष्य अभ्यभन्दन् सन्तुष्टा प्रभुर्वानित्यर्थः। हीति अध्याह्र्यम् । तथाहि । एषा पीयूषं वहतीति पौयूषवाङ्गिन असृप्तनिष्यन्दिनी मन्दाकिनी दृष्टअवलोकिती सती कं नरं न अभिनन्दति। सर्वमेवेत्यर्थः । अत्र सामान्येन विशेषसमर्थनरुपोऽर्थान्तरन्यासोऽलङ्गरः ॥ ४८ ॥
चन्द्रेति ॥ चन्द्रः इन्दुः चूड़ामणिस्वरूपे तथोत्तः यस्य देवः शिवः । मूर्धनि मस्तके याम् उद्वहति धत्ते । यस्याः सम्बन्धि विलोकनं दर्शनं पुण्यं पवित्रं पुण्यजनकमित्यर्थः । तां मग्दाहृदि चि किनीम् । कर्मभृताम् । ताः कृत्तिकाः। कर्नः । ते सेव्येयमिति विश्वासं सुदा हर्षेण च६धः श्रद्धावत्यो बभूवुः । चक्ररयथः ॥ ४९ ॥
दिव्यामिति । ताः कृत्तिकाः सुप्रः विनता: सत्यः । सूत्रं मस्तकेन । करणेन । दिवि स्वर्गे भवां निर्धनं दिव्यां दूरीकृतं कर्षं पायं पापिनामिति भावः । यया तथाभृताम्
