|
समुद्रगारूपविपर्ययेऽपि |
तस्य रूपं स्वरूपं तस्य विपर्ययेऽप्यभावेऽपि । स ३ सयानेन हंससारेण वर्तत इति सहंसपाते इव ॥ “तेन सहेति तुलः योगे” इति बहुव्रीहिः। जैवोपसर्जनस्” इति सभावः । लस्कर माथे दृश्यमाने सत्यौ तदानीं विवाहसमये देवमसेविषातामभजताम् । सेवतेचें। गङ्गायमुने चामरप्राडिौ देवसुफ तस्रूतुरित्यर्थः ॥ ४२ ॥
तमिति । प्रथम आद्यो विधाता चतुर्मुखः तथा श्रीवळ लमा श्रीवत्साइः पुरुषो विष्णुश्च साक्षात्तं देवमभ्यगच्छ सयु खमाययौ। किं कुर्वन्तौ । अयेति वाचा जयशब्देनास्येजर महिमानं महत्त्व हविषा वहिमिव संवर्धयन्तौ इईि गर्न यत ॥ ४३ ॥
न चानुचितमेतदुक्तमित्याह
एकैवेति । सैकैव मूर्तिस्त्रिधा ब्रह्मविष्णुशिवात्मकस्वे। बिभिदे। औपाधिकोऽयं भेदो न वास्तविक इत्यर्थः । अत
