तदिति । दुहितृस्नेहेन पुत्रिकाप्रेम्णा विक्लवां वियोश्चत इति भीताम् । अतएव अधूणि सुखे यस्यास्तामश्रुमुखीं तस्य अस्बिकया मातरं तन्मातरं मेनां च । अम्या पूर्वं यस्यास्ति सोऽन्यपूर्वः ॥ “सर्वननो वृत्तिविषये पुंवद्भव’ इति पूर्वपदस्य पुंवद्भावः । स न भवतीत्यनन्यपूर्वस्तस्यानन्यपूर्वस्य । खापत्रदुःखमकुर्वत इत्यर्थः। वरस्य वर्णः गुरोः मृत्युञ्जयत्वादिभिर्विशोक निर्मुःखामकरोत् ॥ ९२ ॥
वैवाहिकीमिति । चीरपरिग्रह वरुकलमात्रवसनास्ते तपस्विनस्तत्क्षणं तस्मिन्नेव क्षणं हरबन्धुना हिमवता वैषाहिकीं विवाहयोग्यां तिथिं पृष्टः केत्यनुयुक्ताः सन्तः । यथायामां समाहारस्त्यसैः ॥ “तहिताङ्गतरपदममाहारे च इति समासः ।"राजाहःसखिभ्यष्टच्” इति टच्प्रत्ययः । द्विगुत्वादेकवचनम् ।"शत्रश्नाडः पुंसि” इति पुंलिङ्गता । तस्मात् बहादूर्घमुपर्याख्याय चतुर्थेऽहनि विवाह इत्यु बेरुखचिताः ॥ ९३ ॥
त इति । ते मुनयो हिमालयमामन्त्रं साधु यामत्थापृच्छ पुनः शूलिनं हर सडेतस्थानस्य प्राप्य सिडं निध्यन्नमर्थं प्रयोजनमस्तं निवेद्य च शापयित्वा च तहिः तेन शुलना विखष्टाः खमाकाशं प्रत्युद्ययुरुत्पतुः ॥ अत्र संक्षिप्ता-
