तेषां मध्यगता साध्वी पत्युः पादार्पितेक्षणा । |
तेषामिति । तेषाऋषीणां मध्यगता साध्वी परिव्रता। अतएव पत्युर्वसिष्ठस्य पादयोरर्पितेक्षण निविष्टदृष्टिररुन्धती साक्षाप्रत्यक्ष तपःसिद्धिरिव । तेषामेवेति शेषः । तेषां मध्श्चगतेति लिङ्गवचनादिसाम्यादियमुपमा बडु भूयिष्ठं बभासे भाति च ॥ ११ ॥
तामिति । ईश्वरो भगवांस्तामरुन्धतीं सुनींशगौरवभेदेन समामप्रनिपस्थापश्यत् दृष्टवान् । न चायमविवेक इत्धा---- दिं यस्मात् स्नौ पुमांचेत्येषा अनास्था खौटुंसमेदो न विवक्षितः । किन्तु सतां साधूनां वृत्तं चरित्रमव महितं पूयम् । “गुणा: पूजास्थानं गुणिषु न च लिG न च वय:” इति भावः ॥ १२ ॥
तदिति । तद्दर्शनादरुन्धतीदर्पगद्धगभोदरार्थं दारपरिप्रज्ञार्थमादरो भूय बतरोऽभूत्। ननु दाराः कुबोधुव्यन्त इत्याहु-धम्र्याणां धर्मात् अनपेतानाम् ॥ “धर्मपष्य“न्यायादनपेत" इति यप्रत्ययः । क्रियाणामियादीनां सत्वः पतिव्रताः पञ्चः सपक्षः ॥“पत्य न यज्ञसंयोगे” इति । गकारय ॥ मूलकारणं खलु ॥ १३ ॥
धर्मेणेति । धर्मेण दारसशिष्ठशश्वचणेनापि ॥ कर्ता।