१४ओमाध्यायः ] । इस्लायुर्वेदः i ” । *く。 दध्ना च मधुना सार्ध सममेतद्विपाचयेत् ॥ पुष्पयोगे द्विजातीयान्स्वस्ति वाच्य”दक्षिणान् ॥ ३९ ॥ सर्वमेतद्विजानीयात्पिण्डीभूतं विचक्षणः । तद्योगं सम(त)रात्रं तु वेद्यशास्त्रविशारदैः ॥ ४० ॥ दातव्यं कूमिकोष्ठेन क्षीणूाय वारणाय च । मदक्षीणाय तथा भिन्नवचयि ताम “ ”” ॥ ४१ ॥ येभ्यश्च मूलजं दन्तविषं येभ्यश्च कृत्रिमम् । अजीर्णेमांसमदुक्तं मातङ्गं न हि नाशयेत् ॥ ४२ ॥ गजानामथवाऽश्वानां महिषीणां गवामपि ॥ पाणिनामपि सर्वेषां (*सर्वेषा)मति सर्वदा ।। ४१ ।। अल्पमल्पं पदातव्यमेवमेते: कृमिर्गेः क्रमात्(!) ॥ दानिप(?)स्ततो ग्रीष्मे गतजने 'वस्तु प्रदापयेत् ॥ ४४ ॥ ह्यहं त्र्यहं वा विश्रम्य पुरुषेणाssग्नेयेॐ"” “ ॥ “ “ “ “पिण्डकल्कं समाहृतम् ॥ ४५ ॥ “” “... •:. .... परयुतं” ......................... ll दापयेत्सर्पिषा सार्ध“ * а в 4 фффф } } * * * * * * * * * * || ४६ || ll ۰.۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ (ب) rtifairiffirag नानाविधं पपुः भोक्तो (?) यद्यपि () श्चैव स्रुरिभिः ॥ ४७ ॥ गव्येषु तेषु तिस्तेषु (?) प्रधानेन तदुच्यते ॥ तेष्वमूत्रपुरीषत्वाद्योऽतिश्रेष्ठतपा तथा ।। ४८ ।। इत्यब्रवीत्पालकाप्यो राज्ञाऽङ्गेन मचोदितः । इति श्रीपालकाप्ये हस्त्यायुर्वेदमहाप्रवचने महापाठे द्वितीये क्षुद्ररोगस्थाने ग्रहणीदोषचिकित्सा नाम सप्तपञ्चाशत्तमोऽध्यायः ॥५७॥ अथाष्टपंचाशत्तमोऽध्यायः ।। अनूपयवसाहाराद्ररुस्रिग्धानि भोजयेत् | अल्पप्राणस्य मन्दाग्नेः सदा जागरणान्निशि ॥ _ + धनुराकारमध्यस्थः पाठो नास्त खपुस्तके । ‘वसृपप्रदापयेत् इति द्वयोरपि पुस्तकयोरुपळम्यते । * इत उत्तरं द्वयोरपि पुस्तकयोः ‘कृमिघ्नः’ इत्युपलभ्यते ॥ १ ख.“प्यगे द्विजातीन्प्रतेि खति वाच्य् दक्षिणात् । ९ क, ख, “र्णसमां” । ३ क. प्रोतं । ४ क. तिखेषु । १ क. °द्योनिश्रे° । 1 * * - ३७
