-• शकुन्तला । षष्ठोऽङ्क • १२५
विद्वषकः ॥ (१) भी अत्थि मे तक्को केएा बि तत्य भोदी घाश्रा
ससञ्चारिणाणीद् त्ति ।
राजा ॥ वयस्य कः पतिव्रतामन्य परामष्मुत्सते । मेनका किल
सख्यास्ते जन्मप्रतिष्ठति सखीजनादस्मि श्रुतवान् । तत् सरु चरीभिस्त
यावानींतति कृदयं मे श्राशङ्कते ।
मिश्रकेशी ॥(२) सम्मोहो क्खु बिम्हश्रणीम्रो एा उणा पडिब्बोधो ।
विद्वषकः ॥ (३) भी ज्ञश् वं ता समस्सड भवं अत्थि क्खु समा
गमो तत्य भोदीर
राज्ञा ॥ कथमिव ।
विद्वषकः ॥ (४) भी एा हि मादा पिदा वां भक्तुविरहेिदं चिरं दु
दिरं पक्खिडु पारिदि ।
स्वो नु माया नु मतिभ्रमो नु
कूझं नु तावत् फलमेव पुण्यैः
श्रसन्निवृत्येतदतीव मन्ये
• मन्नारथान्नामतयप्रपात ॥
(१)" भी अस्ति मे तक्र्कः केनापि तत्र भवती चाकाशसञ्चरिणा
मीता इति । (२)” संमूहः खलु अपि क्षमणीयः न पुनः प्रतिबुद्धः ।
(३)* भी यदि एवं तावत् समाश्वसतु भवान् अस्ति खलु समागमः तत्रं
भवत्याः । (४) " भी न हि माता पिता वा भर्तृविरहितां चिरं दुहितरं
प्रेक्षितुं पारयति
5०
Digitized by
Google
पृष्ठम्:Chézy - La Reconnaissance de Sacountala.djvu/१७९
Jump to navigation
Jump to search
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
