विघा १ । मुखतलविस्तारयोग: खण्डद्वयात्मकः मु० वि० १, त० वि० १ मुखतलदैघ्र्ययोगोऽपि खण्डद्वयात्मकः । मु० दै १, त० द० १ विस्तारदैघ्यंघाते वेधगुणे जातं खण्डचतुष्टयम् वे० o वि० go द १, वे० go विo ξο द० & To R, वे० Fo είο मु० दै० घा १, वे० त० वि० त० दै० घा १, एतन्मुखतलयुतिजघनफलेन युक्त मुखजघनफलयुतं तलजक्षेत्रघनफलमेव खण्डचतुध्यात्मके सर्ववापीघनफलेऽस्तीति सर्व शोभनमुक्तम्। तस्मादुपयोगाभावाद्। घनाख्यं फलमत्र न प्रतिपादितं पाटीगणितोक्त्येव वृत्तक्षेत्रफलघनफलपृष्ठफलानां सुज्ञानत्वात्। शेषमतीव स्पष्टम्। ५८-६१।
|
श्रीमत्कौङ्कणवासिकेशवसुतप्राप्तावबोधाद्बुधाद्, |
इदानीं भूमेः प्रलयभेदी प्रलयांवाह NA NA A N wyr
|
वृद्धिर्विधेरह्नि भुवः समन्तात् स्याद्योजनं भूभवभूतपूर्वैः । |
वा० भा०-अत्र लयो नाम भूतविनाशः। स तु साम्प्रतं प्रत्यहमुत्पद्यते । स दैनंदिन उच्यते । यो ब्रह्मदिनान्ते चतुश्रुंगसहस्रावसाने लोकत्रयस्य संहारः स ब्राह्मो लय उच्यते । तत्राक्षीणपुण्यपापा एव लोकाः कालवशेन ब्रह्मशरीरं प्रविशन्ति तत्र मुखं ब्राह्मणाः । बाह्वन्तरं क्षत्रियाः । ऊरुद्वयं वेश्याः । पावद्वयं शूद्राः । ततो निशावसाने पुनर्ब्रह्मणः सृष्टिं चिन्तयतो मुखादिस्थानेभ्यः कर्मपुटान्तरत्वाद्ब्राह्मणादयस्तत एव निःसरन्ति' । तस्मिन्' प्रलये भुवो योजनामात्रवृद्धेविलयो नाखिलायाः ॥ अथ यदा ब्रह्मण अायुषोऽन्तस्तदा यः प्रलयः स महाप्रलय उच्यते । तत्र ब्रह्मा ब्रह्माण्डे । तत् पाञ्चभौतिके । भूर्जले ॥ जलं तेजसि ॥ तेजो वायौ। वायुराकाशे। आकाशमहंकारे। अहंकारो महत्तत्वे। महत्तत्वं प्रकृती। एवं सकलभुवनलोका अक्षीणपुण्यपापा एवाव्यक्त प्रविशन्ति । यदा भगवान् सिसूक्षुः प्रकृ
१.
|
? अत्र श्रीपतिः-- |
शि० शे० १५ अ० २९ श्लो० ।
