तत्र प्रथम खण्डे(?) याछतस्ताः क्रमेणोदाहृत्य(२) व्याख्यायते ॥ विकारः मंताि इति । एवच्च यत् ‘पद-प्रकृतीनि सर्व चरणाभ् पार्षदानि’ सर्वेषां चरणानां मर्धशखराणमित्यर्थः ; किम् ? ‘पार्षदानि' स-वरण-पथैव यैः प्रति शखामियत मेष घदावग्रङप्रट क्रस-मंत्रिता-स्वर-लक्ष कर मुथते नानोमनि पार्ष दनि' प्रातिशाण्यानीत्यर्थः ; यह किं तेषाम १ इति, उचधते--तानि ‘पद-प्रकनीनि यदं येषु मंदिरायाः प्रकतित्वं न चिनते सीमनि पद-प्रकृतीनि तेषामपि स ९ व समयःइत्यभिप्रायः । अह किम्पुमव साधीयः प्रयतित्वम्, संहिताया पदानां विकारलम् उत वा विकारत्वम् पदानाम्, प्रकतित्वं मंछितथाः .ति ; उच्यते स क्रियायाः प्रकृतित्वं ज्यायः । बच किं कारणम् ऊचते--मन्त्रभिव्यज्यमानः पूर्वम् थे र्भन्नदृशः भटिनयैवाभिव्यज्यते, नपदैः । अतय संहितामेन ' र्वमध्यापय- न्यनूचानाः ब्राह्मणा यधथते चाध्ये तरः। पिच यज्ञकर्मणि स'हियैव विनि युजान्त मन्त्राः, न पदैः। यदि डि पदमि प्रकृतिरभविष्यम, सविता पदैरेव मन्त्र भियश्चैन ? पदन्य व च ५६ मध्यापययन, प्राण ः श्वययत चाध्ये तारः पदैरेव विनिधे क्षय त मन्दः कर्मसु । न त्वेतत्• स' मसि। नमात् एतैर्विशेषेः हेलभिः संहितैव प्रकनि । पदानति पश्याम:"-इति । भवत्य पठिताः यत्र मन्त्रः, मा मंहितेति स्फ टार्थः । अस्य हि सामवेदस्य चत्वारः महितप्रन्याःतव वेदभाव ननामको गानग्रन्थे द्वौ मुख्यौ, इन्दउत्तराभिध धायि कन्य हो धारभूत न तत्र रन्नभके पयी ट्टीि के कण वयात्मक संहिताग्रन्थ थथ: पञ्च वर्तते, थर एभिधया परोuध्यायः क्रोडपत्रमिव च, भ षष्ठः; तदयं छन्दो अन्यः षडध्यायानकः सम्पन्नः। बाल प्रथमेध्याये यवन्तो मन्त्र विद्यन्ते ते सर्वे रय थग्निसनकूलयिभ क्रतुषु नियुञ्जन्ते , ततनन्मभूयः शान यं काण्डमित्युचते, 'थाग्निर्देवता यस्येति विग्रहे ‘मास्यदेवता'इत्यधिकारे ‘ग्न ने टैक'-इति अग्निशब्दात् कप्रत्यये विहिते न थ। कूपं तथाविध र्थश्च प्रतिपद्यते ः एवं दियश्चयययमक मै', पञ्चमध्या। था मकं प। यमन म, षष्ठ मारण्य कम, श्च रणे धातव्यतध तस्य तथाविधं नामधेयम । (२) - प्रथमाध्याये झा।ख छः सन्ति, ते च प्रथमे दश गटचोविद्यन्ते । (२) –न हि विवरण -पन्यकदिवेश अन्त्रप्रतीकमब-इनसपत्थर कक्षः लक्षम नत्र प = एष यथाक्रममझ लीभिश र रुबीधrथेति भावः ।
