२प० ४,२,१] छन्दआर्चिकः। ७३५ २ १ I प्रप्रवस्त्रिषुभमिषमोदाश्रयदए । वन्दवीरा। य ३ २ २ र र र २ आइन्दवे २ ओहा। ओझ३ए। धियावोमेधसा २ ९ ऽ २ २ १तायाइ । ओरछ। ओखाइए। पुरान्धीया३ । २ १ विवो३ि४वा। साथैतद्वंद्वइ ॥ २२ ॥ १२८ हे अध्वर्युदयः ! ‘व’ यूयं [प्रथमार्थे द्वितीया') "त्रिष्टर्भ स्तोभवयोपेतम्(?). “इषम्’ अत्र () "प्र प्र [अपरः प्र-शब्दः [ वामदेव्यम् । (१-'ब, थअयम्' इति वि० ।। (२)- चम-मन्त्रन्वितमित्यर्थः माम मु एव धोभदेः श्रव णान्, म्यादनर्थ र व विकार-विच्छेषविकर्षण- विरामयस लोपगम भादयः क्रियन्ते ; यनरर्व व म।भ- विधानं ब्राह्मणम् -"एतस्य समू अगेयास्थीनि, वरो ममानि, दोभा शममि"इति (१,१२) म च लोभः त्रिविधः--पदवचरभेदात्। पददोभाः शत्र कारादथः पञ्च दश, सन्त -ष्टतोयप्रपाठकीय त्रयोदश-ख प-परिमिताःधूमाश्च ते सर्व व मम अन्ये, विशेषत अरण्ये । बालभाः पुभराशनादि-भेदाद्भव, मथक - 'शस्तिः । युतिः मुख्यनं प्रायः परिदवनम्। प्रैष मन्येषशचैव सृष्टिज्ञानं सेव च"नि, , सभाः ग्रन्थं युताः शरणदो च बायको। वणल’ -शश कन्या धिकत्वं लु,बिश ध शनः मिति, तदुक्तम् साधयेन–*शोभस्य रुचनं गnfख किं वाति न विवणं ना । । धिषय मष्यनिचान्न' बिशिष्ट शचण भवेत् (८ ०२ २पाल ११ षषि०)" इति मदुश्चरण )
