२प०२,११,२] छन्दआर्थिकः । ४१९ अथ द्विथ । शतक था ट (घिः । १ २ ३ १ र २ ३ १ २ अतश्चिदिन्द्रनउपायाद्विशतवाश्रया । २ २ २ १ २ इषासङ्खवाजया ॥ २ ॥ १०१ १ I अतथिदिद्रलउपाए। आयाविश। तबाजा२३ सीमैः२) "अभि" [वचनव्यत्ययः (३,१,८५पा०) | सब्बंतः सिञ्जामहे सपर्यामः। कीदृशं ? “शतक्रतु" शतसङ्ख्यांककम- पेतम् ५) “मंहिष्ठम्’ अतिशयेन महासम् () से चने दृष्टान्तः “कविं यथा"() [कतीच्छेनेत्यते विद्यते खन्यत इति] हविः तषिः तां जलेन पूरयन्ति तद्वत् ॥ १ ॥ १०० . १९१ ऋग्व दस्य ६५६, १६-५ ।। I कोत्सम । (९)-शतभिनि वक्ष जाम (मि०४,,)। तनुर्गियषि कर्म-गम, (जि• है ,१.११ यक्ष-म ग यज्ञकर्म(नं बहु -थल वेत्यर्चःति चि• क्रतुरिति जिये ठीप- सबसे प्रश-नामपि हक्षते । (२)-‘अतिशयेण दातारम्, अथवा पूरीधतमम्' इति वि• मंतेऽति दान-कर्मसु अभय पदम् (९, २०नि०-मयति-इति -कामं पनि शत भम् । सषोरन्यतरयोः सजलयः ‘इन्दनि (,.५९"इतीष्ठति रूपम् बिबरश्च- कारण । साथहरु तु सदस्य । (४)-‘विरिति कप-मश्न (नि०२,९३,८) अश्मश्रीप्यात् थाइरोषि मिल
