एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
१म ख०, १म ]
२२७
छन्दआर्च्चिकः ।
४ र ५ र र ४ I प्रहोताजाताः। मदनभोविनषद्मा२३सीदान् । र १॥ १९ अपांविवर्ती। दधद्योधा। याइ । सुतेवयास यन्ताउ। वा। वासूनिविध। ता२ । या२३४ञ्चोद्यवा।। १ १ १ १ १ तनूपा२२४५ ॥१४॥ । प्रतजातः । उहुवाहाइ । माघ २नाभो २। वाइनृषद्मासददविवा३र्ताद्। आर। इछ। ‘विधते' परिचरते ‘ते’ तुभ्यं ‘वयसि ’ अश्नानि (५) ‘वंसूनि धना नि च यन्ता नियमयिता भवतु । कि छ, तनूपाः, 'तन्व'(') पाता च भवत्वितिशेषः ॥ "नृषद्मा"-'नृषद्व”-इति च पाठौ। "दधद्यो धायी सुने' -इति छन्दोगाः "; दधिय धायो सते" -इति ब४ चा ॥ ५ ॥ ७७ ,। [ इमे काश्यपे । ‘धारथिना विधैः अशन ‘धायी-इत्येव ख्षमं शक्य-परम् । वि०-मते तु यं आदि-कर्म णः-इत्येकं दलसgि-यिने पण अ, उ rत्येक पदमभिप्ने इति आदर्शः। धद कारण 'खयो,’ ‘सुते-इत्येवमेकचिच्छे द । (५)--वयः-इति नि० २,०, ९ ।। () –*तन्यादीनां पदमि यशसम्'इति वधगम (४-४,८५ )
