प० १ हृदयहारिण्यारुपया वृत्त्वा समेतस् । २१९ दृच्छः ।। ३७ ॥ 'वृद्धिस्याचामादिस्तदू वृद्धम्। ततः प्रतिदिकाञ्छेपेऽथें छप्रत्येो मवति । गार्गीपः। शाछीप । ऐतिकायनीयः । श्रीभगवीयः । वृद्धादितेि किम् । सभासन्नपने भवः साभासन्नधनः । ऋणपवादोऽयम् १ तीरोत्तपूदोदीच्यग्रामकोपर्धाविर्षांस्तु परत्वादु पाधते । वन छत्यावकाशः शालीयः । तीरान्ताञोऽवकाशः कारवर्तीरम् । वायसतीरादुभयं प्राप्नोति ! छेो भवति ।I वायसतीरीपः । उदीच्यग्रामलक्षणस्याञोऽवकाशः । शैवपुरम् । छस्य स एका ! घाडगावकर्पदुभारं प्राोतेि ! परत्वाच्छेो भवतेि ! घाढवकिपींयः कोपधलधणस्याणोऽवकाशः तैलीनकः । छस्य स एव । औलूकादुभयं प्रामोति । पररवाच्छी भवति । औलूकीयः । वाद्दीकात् प्रतिपदविहितोऽणेव भवति । रूप्यान्तलक्षणमप्यत्रं परत्वाच्छेी भाघते 1 केिन्तु अयमपि परत्वात् योपलक्षणेन वुञा वाघ्यते । माणरूप्यकः ॥ एङाद्यच्चु प्राग्देशात् ॥ ३८ ॥ एङदियंपामचां ते यस्य ततः प्राग्देशवाचनः प्रातिपदिकाच्छेपेऽर्थे छप्रत्ययो भवति । अणेऽपवादः । एणीपचनीयः । एङ्गहणं किम् । अहिच्छत्रः । प्रागिति किम् । देवदत्तो नाम चाहीकग्रामस्तत्र भवो दैवदूपित किया गया हय | रोमास व हिो भवति । नृनान्तो वा ॥ ६९ ॥ मनुष्यनाम्नः प्रातिपदेिकदेङाद्यचः चेपेऽर्ये छप्रत्ययो वा भवति । देवदत्तस्य देवदत्तीयः दैवदत्तः । गोकर्णयाः गौकर्णाः ॥ गोत्रान्तात तइदजिईवाकात्यहारतकात्यात ! ४० ] पोत्रप्रत्ययोऽन्तो यस्य तदन्तात् अातिपदिकात् जिह्वाकत्यहरितका(य१त्य)वर्जितान्छेयेऽर्थ गोत्रमत्ययान्वदिव छप्रत्ययो भवति । पारायणीयाः। पाणिनीयाः । जैमिनीयाः। रौदीयाः । तया कम्यलपारायणीया, कडारजैमेिनीया, धृतरौदीयाः इति तदन्तादपि भवति । यया चेह न भवति शाकलाः काण्वाः दाक्षाः पान्नागाराः, तया भैहिशकछः पैठ
