१५०पटळ: ] महादेवकृतवैजयन्तीव्याख्यासमेतम् ।
यं त्वाऽयꣳ स्वधितिरित्यनुलोमं परशुनाऽङ्गान्कल्पयति ।
सौभगायेत्यन्तः । महान्युपशाखा अनुलोममधस्तदारभ्योवं छेदनेन कश्पयति च्छिनत्ति ।
अच्छिन्नो रायः सुवीर इत्यग्रं परिवासयति ।
छिनत्ति यूपाग्रं मानेन यत्र यूपानं भवति तत्रैव । संस्कारोऽयम् । * अत एवं कात्यायनः (नेन) परिवास्याच्छेदनं पुनरिति पुन छेदनप्रतिषेधात् ।
एकारत्निप्रभृतीनि ब्राह्मणव्याख्यातानि काम्यानि यूपप्रमाणानि तेषां याथाकामी ।
स पत्पशना पक्ष्यमाण एकारकिं यूपं कुरुत इममेव तेन लोकं जयत्यय पद्य- राविमन्तरिक्षमेव तेन लोकं जयतीत्यादि वाजसनेयबाह्मणम् । पञ्चाधि लेनस्का- मस्येत्याधेकविंशत्यरविपर्यन्तानि स्वबामणव्याख्यातानि सानि काम्यान्येव पति कामेऽजीकार्याणि ।
सहोपरेण संख्या स्यादा त्रयस्त्रिꣳशदरत्नेः ।
उपरो भूमिखातं सदहः प्रदेशोऽतलो मूळ भागो यानाभूमिमध्ये गच्छति तेन सह यूपपरिमाणं वेदितव्यमा त्रयस्त्रिंशसंख्यापर्यन्तम् ।
त्र्यरत्निर्वा चतुररत्निर्वा पालाशो निरूढ पशुबन्धस्य यूपोऽतोऽन्ये सौम्यस्याध्वरस्य ।
ये पूर्वमविशेषेण यूपवृक्षा उका यानि युपमानानि तम्मध्ये म्यररिमचतुरस्निी पालाशो निरूतो नित्य ऐन्द्रानः सौर्यः प्राजापत्यो वा पशुबधस्तस्यान्यमानयुक्ता भन्यवृक्षमाश्च सौम्पयाध्वरस्यौग्निष्टोमप्रभृतेः । एवं हि श्रूयते स वा एष ध्यरनिक चतुररनिर्वा पशुरन्धयूपो भवतीति वाजसनेयकम् । तथा तत्रैव पालाशमेव पं कुधी- तेति नियमः।
अष्टाश्रिं तक्ष्णोति नातिस्थूलं नात्यणुमतष्टमुपरम्।
भष्टाश्रयो धारा यस्य तथा तक्ष्णोत्ये तक्ष्ण आनयनं दृष्टाः स्यात् । उपराई- प्रदेश न तणोति । स्पष्ट मन्यत् ।
पुरःपुरोणीयाꣳसं गोपुच्छं वा ।
उपरादूर्ष यावदनं किंचिस्किचिवणुपरिणाहं गोपुच्छरशं योपराय किंचिन्न्पून ततः किंचितस्थल ततः किंचित्किंचिदणुपरिणाहं तथैव गोपुच्छम् ।
- अत एवेत्यसंगतम् ।
ग. ठ, ण, 'स्थामीषोम ।
