७प्त० पटल: ] महादेवकृतवैजयन्तीव्याख्यासमेतम् । २५३
व्यावृत्त ऊष्मण्यव्यावृत्ते वाऽमीमदन्त पितरोऽनुस्वधमावृषायीषतेत्युक्त्वोपपर्यावर्तते ।
व्यावृत्त इति स्वशाखाविकल्पितविध्यन्तरसद्भावादस्मच्छाखाविधिः। ओष्मणो व्यावृत्त उपास्त इति यावदूष्मणो व्यावृन्निर्गमनं पिण्डेभ्यस्तावत्परावृत्त एवोपास्त इति शाखान्तरीयस्तु तद्विपरीतस्तदर्थं विकल्पः । अमीमदन्तेति मन्त्रमुक्त्वा यथेतं पिण्डसंमुखो भवेदित्यर्थः ।
यः स्थाल्याꣳ शेषस्तमवघ्रेण भक्षयति ।
भक्षणबुद्धिकरणं कार्यम् । उदकस्पर्शः ।
उपस्पृशति वा ।
बहिर्निष्कास्य हस्तेन स्पृशति । नोदकस्पर्शः ।
आमयाव्यन्नाद्यकामो वा प्राश्नीयाद्यो वाऽलमन्नाद्याय सन्नान्नमद्यात्तेन प्राश्य ।
रोगी रोगनिवृत्तयेऽन्नमदनीयं योग्य कामयते स वा प्राश्नाति । यः पुमानन्नाद्याय समर्थों नान्नमद्यादरुचिदोषेण तेन प्राश्य श्रुत्यनुसारेण क्रियाद्वयं प्रयुक्तम् ।
अत्राऽऽञ्जनाभ्यञ्जने वासश्चानुपिण्डं ददाति ।
अत्रेति वचनं सूत्रान्तरेऽञ्जलिनिनयनानन्तरमुक्तं तेन विकल्पो मा भूदिति । प्रतिज्ञेयम् । विधिमाह-
आङ्क्ष्वासावाङ्क्ष्वासाविति त्रिराञ्जनमभ्यङ्क्ष्वासावभ्यङ्क्ष्वासाविति त्रिरभ्यञ्जनम् ।
प्रत्येकं त्रिः सकृन्मन्त्रेण द्विस्तूष्णीमेवं प्रत्येकमिति भाष्यकृत् । त्रिर्ग्रहणं चतुर्थपिण्डनिवृत्त्यर्थमित्यन्ये । तदा सकृदेव ।
एतानि वः पितरो वासाꣳस्यतो नोऽन्यत्पितरो मा यूढ्वमिति दशामूर्णास्तुकां वा छित्त्वा न्यस्यति पूर्वे वयसि ।
स्ववस्त्रदशामविलोमपुञ्जं वाऽविस्थं छित्त्वा नतु पतितं पिण्डेषु क्षिपति सकृन्मन्त्रेण सर्वेषु निधाने सकृन्मन्त्रः संभवेदित्येवमर्थं न्यस्यतीत्युक्तम् । पूर्वं वयः पुरुषायुषस्य शतस्य पूर्वमर्धं पञ्चाशद्वर्षाणि । पञ्चाशद्वर्षताया ऊर्ध्वं स्वं लोमेत्याश्वलायनः । तस्मात्पूर्वं पूर्वं वयः । अथवा त्रेधा विभक्तस्य पूर्वौ द्वौ भागौ पूर्वं वयः । तदाह बौधायन:- षट्षष्टेश्च वर्षेभ्योऽष्टभ्यश्च मासेभ्यश्चेति । - १५. रु.ज.म. म. द. वजिने ।
