२३४ सत्याषाढविरचितं श्रौतसूत्रं- [द्वितीयप्रश्ने-
आभिर्गीर्भिर्यदतो न ऊनमाप्यायय हरिवो वर्धमानः । यदा स्तोतृभ्यो महि गोत्रा रुजासि भूयिष्ठभाजो अध ते स्याम ।
हरिवानिन्द्रः।
अव ते हेड उदुत्तमम् ।
द्वे प्रतीकेन पूर्वो द्वयोः ।
पुरुषसंमितो यज्ञो यज्ञः पुरुषसंमितः । अग्ने तदस्य कल्पय त्वꣳ हि वेत्थ यथातथꣳ स्वाहाकृताहुतिरेतु देवान्।
अग्निदेवाः।
यत्पाकत्रा मनसा दीनदक्षा न यज्ञस्य मन्वते मर्त्तासः । अग्निष्टद्धोता क्रतुविद्विजानन्यजिष्ठो देवाꣳ ऋतुशो यजाति ।
अग्निर्देवाः ।
स्वाहेति जुह्वाऽऽहवनीयेऽध्वर्युः ।। १४ ।। सर्वप्रायश्चित्तानि जुहोति ।
सर्वप्रायश्चित्तसंज्ञकान्होमान् । अथ वा सर्वप्रायश्चित्तानि विच्छिन्नसंधानरूपाणि होमकर्माणि जुहोति । अत्र परिभाषाप्राप्तानामनुवादोऽन्यपरिमाषितदाहोमधर्म- निवृत्त्यर्थम् । तथा हि आपस्तम्बेन जुहा स्वेण वा सर्वप्रायश्चितानि जुहोतीत्युक्तम् । तन्निवृत्त्यर्थे जुह्वेति जुलैव । आहवनीयग्रहणमन्यधर्मपरिसंख्यार्थम् । अध्वर्युग्रहणं ब्रह्मनिवृत्त्यर्थम् । आश्वलायनेन प्रायश्चित्तेषु जुहोतीति चोद्यमाने ब्रह्माणं प्रतीयादि. न्युक्तम् । जुह्वाहवनीयाध्वर्युव्यतिरिक्तानां साधनानां दविहोमत्वेन प्राप्तानां प्रायश्चि - तेषु निवृत्तिः । केषां, समिदाधानमग्रेणाऽऽहवनीयं दक्षिणतोऽतिक्रमणं तिष्ठन्निति च निवर्तते । अत्र स्वशाखायां पठितानि सर्वप्रायश्चित्तानि वैकल्पिकान्यतैयानि । तानि तु ब्रह्म प्रतिष्ठेत्ययमाच्छिद्रिकोऽनुवाकः । वैखानसेनासौ सर्वप्रायश्चित्तत्वेन गृहीतः । आहवनीय गत्त्वा जुह्वा खुवेण वा ब्रह्म प्रतिष्ठेत्येषोऽनुवाको यदकर्मेत्याधु. क्वोक्तं सर्वप्रायश्चित्ताहुतीर्जुहोतीति । तस्मादनुवाक एवं सर्वप्रायश्चित्तार्थोऽन्यथा न विनियोगः स्यात् ।
ध्रुवामाप्याय्य ।
चतुर्ग्रहीतस्य पञ्चगृहीतस्य षड्गृहीतस्य वा न व्ययोऽस्ति तथाऽपि वचनादाप्या- यन समिष्ट यजुरर्थम् ।
देवा गातुविद इत्यन्तर्वेद्यूर्ध्वस्तिष्ठन्ध्रुवयाऽऽहवनीये त्रीणि समिष्टयजूꣳषि जुहोति ।
