स्थितमिति ज्ञापयितुमाह ॥ सहस्रवदन इति ॥ सङ्कर्षणो हि
सहस्रवदनो वेदात्मा । शेषोऽपि केवलस्तथा भवतीति
तद्व्यावृत्यर्थमाह ॥ स्वराडिति ॥ स्वर्गेऽपि राजते ।
सङ्कर्षणरूपः । यः सितकृष्णकेशः सः अग्रतो भविता ।
ननु तेनैव चरितार्थत्वे कि भगवदवतारेणेत्याशङ्क्याह् ॥
देव इति ॥ स हि देवरूपेणैवावतीर्णो, नाधिकं कार्यं
करिष्यति । तर्हि किं तदवतारेणेत्याशङ्क्याह ।।
हरेः प्रियचिकिषयेति । स हि भगवान् सर्वेषां
दुःखहर्ता दैत्यानां सुखार्थे भूमारहरणार्थे च साहाय्यकरणाद्
भगवतः प्रियं करिष्यतीति ॥ २४ ॥
एवं ससामग्रीकस्य गमने सर्वमुक्तिर्भविष्यतीत्याशङ्कायामाह--
विष्णोर्माया भगवती यया संमोहितं जगत् ॥
आदिष्टा प्रभुणांशेन कार्यार्थे संभविष्यति ॥२५॥
विष्णोरिति ॥ यो हि विष्णुर्मायोद्धाटनेनावतरिष्यति
सा तदंशभूता माया कार्यार्थे भविष्यति । साऽपि भगवती
षड्गुणैश्वर्ययुक्ता । भगवत्मसादात् । अतस्तस्याः स्वस्थानत्यागेन
गमनेऽपि न दोषः । अत्रापि स्थास्यति कार्यमपि करिष्यतीति ।
सर्वमुक्त्यभावश्च तत एव भविष्यतीत्याह ॥ यया संमोहितं
जगदिति ॥ कदाचित् तस्या अनागमनशङ्कां व्यावर्त्तयति ॥
आदिष्टा प्रभुणेति ॥ अनेन यत्र सर्वव्यामोहिका
भगवदाज्ञयाऽवतीर्णा, तत्र के भवन्त इति गर्वाभावोऽपि
ज्ञापितः । कार्यं यशोदायाः स्तन्यं, संकर्षणं,
कंसादिव्यामोहो, वसुदेवादिमोचनमिति ॥ २५ ॥
एवं सर्वान् ज्ञापयित्वा ब्रह्मा ततो निर्गत इत्याह-
