एतदन्यचेति ॥ अन्यदपृष्टं सर्वें भगवत्कृतम् ।। मे इति ।।
तदीयत्वान्ममैतदेव कृत्यमिति ॥ मुन इति ॥ ज्ञानार्थं सम्बोधनम् ॥
कृष्णविचेष्टितमिति स्वतन्त्रफलत्वम् । कृषिर्भूवाचकः
शब्दो नश्च निर्वृतिवाचकः * तयोरैक्यं परं ब्रह्म कृष्ण इत्य-
ऽभिधीयत इति सदानन्दः कृष्ण उक्तः। तच्चरित्रमपि सदानन्द-
रूपमेवेति फलत्वात् सर्वमेव वक्तव्यम् । एतन्माभिज्ञस्त्वमेवेति
वक्तुमर्हसि । वीर्याधरूपेऽपि केवलचरित्रेऽप्यहं श्रद्दधानः ॥
विस्तृतमिति ॥ तादृशोऽपि विस्तारो वक्तव्यः। सर्वत्रैव चरित्रे चतु-
विधेऽपि विस्तारः । वीर्याणि, सर्वगेयचरित्राणि,
अलौकिकवीर्याण्यगेयचरित्राणीति चातुर्विध्यम् ॥ १२ ॥
एवं द्वादशभिः प्रश्नं निरूप्य सर्वथा कथनार्थम्, अकथने वा बाधकमाह--
नैषाऽतिदुःसहा क्षुन्मां त्यक्तोदमपि बाधते ॥
पिबन्तं त्वन्मुखाम्भोजच्युतं हरिकथाऽमृतम्॥१३॥
नैषेति ।। आर्तिकथनायैषेति ॥ अप्रयोजकत्वं वारयति ।
अतिदुःसहेति ॥ क्षुन्मामिति प्रमाणकथनम् । उदकत्यागः
प्रकारान्तरेण देहरक्षाभावार्थः । एषा परमोत्तमाधिकारस्थितिः ।
उदकस्योभयनाशकत्वात् तथोक्तम् । क्षुधो भ्रातृव्यत्वश्रवणाद्
अवश्यवाधकत्वात्तदेवोक्तम् । शीघ्रकथनाय वर्तमानप्रयोगः।
अम्भोजत्वममृतस्रावात् । कथाकथने वक्तुः परवशत्वापादकं
चरित्रमिति । पानमन्तःप्रवेशनमविस्मरणाय । इदानीमपि पूर्वोक्त-
कथनानुसन्धानाद्वर्तमानप्रयोगः। सम्भावनयेत्यन्ये ।
आनन्दत्वचेतनत्वद्योतनाय, हरीति ॥ विशेषतो दुःखनाशकत्वं तत्र
प्रसिद्धमिति विशेषतो हरिकथा अमृतमिवेत्यमृतपदे यौगिकोऽर्थो
