अमुरनिमितैर्नानाविर्भावनयंत्रितान्देवान्वीक्ष्य भ्रमात्रा तदास्य एव स्वभर्तुर्मखान्
लोकनमात्रेणाष्टवरयणं महागणपतिस्त्यादिनरसेन तदीयं विलयधं नभिद्य
देवा मोचिताः । उक्तंच गह्यपुराणे
ततः सा ललितादेवी कामेश्वरमयं प्रति ।
दतापाङ्ग समहसत्रानध्यकतद्वचः ।
तया ? मन्दस्मितरुचः कुञ्जराकृतिमन्मुख ।
कटक्रोडगलद्दानः कश्चिद्देव त्र्यम्भते ।
कामेश्वरेति कामेश्वरमूखः परशिववदनचनस्य
वनम्यलोकाभ्यां साकतवीक्षण-
चरिद्राभ्यां कल्पित उपदिनः श्रीमान्महागणेश्वरो यस्याः म । । यद्वा मूत्रो
जोयक्षयो नित्यत्वान्न यज्यत इत्याशङ्क्य जीवभावस्य क्षयपरत्वेन समधते
कामेश्वर इति । कामेश्वर केवलनिर्गुण. शिवस्तन्मुखालोकेन तदनुभवेन कल्पितं
श्रीगणेश्वरस्वं पुर्यष्टकाघस्वरसवं यय सा । धूपं च प्रमातृत्वदृताभिमानिविश•
ष्टस्य जीवपदवाच्यत्वेन तदात्म्याभमनस्य च स्वरूपनिष्कर्षज्ञानजन्येन पुर्य-
टकेश्वरत्वज्ञानेन नायं विशेषणभावप्रयतो विशिष्टाभाव इति भावः। तदुक्तं
महागणेश निभिन्न विनयश्रप्रहृषत ।।
भण्डासुरेन्द्र निभृत शस्त्रप्रयरूषणं ।॥ ४२ ।।
करागुलि नखोस्पन नारायण शाकृतिः
तदेयताभिनयस्य प्रशमाज्जीवसंक्षये ।
पुर्यटकप्रमातृत्वाभिमानगलनादसो ॥
देहारम्भकरंभृतैरस्पृणद्धि हुं पदम् ।
कञ्चुकीवविशेषेण मुको निवणभाग्यतः ।
भूयो बाहुल्यतः पर्यासमोयं परमेशिता ।
तत्वं रूपं समाविष्टश्चिदानन्दघनात्मकम् ।
तत एव परः पूर्णस्सम्यक्तमवङ्गत
चिदैकात्म्य प्रतिपत्तिदाह्वयं जीवन्मुक्ति 'रिति । मविकासाञ्चिदानन्दलाभ इत्यु
1. साधी.