|
एवं स्वानन्दरूपस्य शक्तिः सैवातन्त्र्यसक्षणा । |
|
शक्तयोऽस्य जगस्सर्व शक्तिमांस्तु महेश्वरः। |
संकल्पादेवास्य पितरः समुत्तिष्ठन्ती' त्स्याद्युज्वाघषफलभोगिनोऽवेकं दुर्लभं वस्तु
अगसाम्राज्यं वेदान्तिनामाशस्थमवशिष्यत एव अस्य तु तदपि सुलभमेवेत्यर्थः।
अतएवाति रहस्यवादेतदितिकर्तव्यता नैतत्प्रकरणे निर्दिष्टा अपि तु त्रिशतंभोजन
प्रकरण एव धर्मान्कथयित्वा तेषामिह वाचनिकोऽतिदेशः कृतः । तदुक्तं तसप्रकरण
एव मा पुराने.
|
रहस्यनामसाहस्रभोजने ऽप्येवमेव हि । |
मेव नित्याबलिसहस्रभोजनयोरपीति । अत्रेदं विचार्यते—एवं हि अड्पुरर्षे
स्मयंते 'महषोडशिकारूपान्विप्रानादौ तु भोजये ‘ दिति षोडशमाह्मणभोजनात्मकं
कर्म विषय 'अम्यक्तान्गन्धतैलेन स्नातानुष्णेन वारिणे' स्यदिना च तदितिकर्त-
व्यतां प्रतिपद्य ‘एवं नियाबल कुमददौ ब्राह्मणभोजन’ मिति वचनेनास्यं कथंक
नित्याबलिरिति संज्ञां प्रवश्यं ‘त्रिशतंर्नामभिः पञ्चाह्मणाक्रमशोऽधये' दिति
त्रिशतभोजनाख्यं कर्मान्तरं विधाय तत्पश्चात् ‘तैलाम्यङ्गादिकं दद्याद्विभवे सति
भक्ति' इत्यादिना चोज्वाधान्यङ्गानि विधाय
|
एवं यः कुरुते भय जग्ममध्यं सकृन्नरः। |
त्रिशतभोजनस्य निरयावलिरङ्गमिति। यदि समप्राधान्यं तदा प्रकृतौ कालार्थसंयोगमा
मार्थकविपदादनस्य त्रिशतभोजनबिभरे सहस्रभोजने निश्याबलेरनीषोमीयवि
कारेष्वाग्नयमगस्येव नातिदेशः। अङ्गाङ्गिभावे तु भवस्यतदण इति। तत्र पूर्वपक्षः
श्रुतिलिङ्गादेरङ्गतामोषकस्यादर्शनास्समप्राधान्यमेव इयोवंक्षुष्यम् । म य 'एवं
नित्यबलं कुर्यादादौ कणभोजनम्। त्रिशतैर्नामभिः पश्या' विति पौवपिविषा
नाव् ‘याजपेयेनेष्ट्वा बृहस्पतिसवेन यजेते’ यत्रेवाङ्गाङ्गिभाषसद्धिरिति वार्धम्।
