यस्तु नमसहत्रेण भुयारे ससर्जयेत् । |
भपफलकं प्रयोगमाह-पैस्तु नासेति त्रिभिः । नाम्नां सहस्त्रेण त्येकं पदम् । नामेति
प्रसिध्यर्षकमध्ययं वा । सहस्रपदमेव प्रकरणान्नामसहस्रपरमस्यपि सुवचम् । शुक्र-
वारे प्रतिशुक्रवारशुक्रवारे प्रतिशुक्रवारं, यावज्जीवर्षकपदानुवृत्या तबँव पर्यव-
सनात् ॥ २९२ ।।
सर्वात्मानमप्येह सर्वसौभाग्यसंयुतः । |
पुण्यपापैरिहैव फलमश्नुत' इति वचनात् । सर्वः संततिसंपस्यारोप्यविद्याबसादिरूपैः
सौभाग्यैः सम्यग्युतः । पुत्रपौत्रादीत्यत्रत्यादिपदेन नष्पादिबन्धुभृत्याप्तपरिग्रहः ।
सर्वसौभभायापदेनैव सिद्धे पुनरेतेषां प्रहणं भोगक्रियांप्रति साहित्येन कर्तृत्व चोतनीम्।
पुत्रादिभिः सह भोगान्भूत्वेस्पर्थः ।। ६१३ ॥
अन्ते श्रीललिता वेधप्राः सपुष्प मतिर्लभम् । |
विशेषणस्यं कैवल्यत्वद्योतकम् । शिवाचैः प्रार्चनीयमिति तु ब्राह्मणा सह मुक्तिरिति
वनयितुम् । तथाच क्षौमें
ब्रह्मणा सह ते सर्वे संप्राप्ते प्रतिसंचरे । |
ब्रह्मणः पूर्णमायुयुक्षणांशतके मतम् । |
dवत्पर्यन्तं मोक्षे विलम्बस्णदोषवत् । भोगमोक्षोमयफसके प्रयोग ऐहिकभोगोत
मामूमिकभोगस्यावश्यकत्वात् । अत एव भोगानिति पदमप्येहिकामुष्मिकभोग
ह्यपरं ब्यास्येयम् । तादृशद्वविधभोगयोरेव पुत्रादिसहिस्यं न पुनर्मोकप्रीय स्धस्व
रूपमामाषस्यानपे तस्मिस्तदसंभवादिति गन्तव्यम् ।। २९ ॥
3