|
अप्येकं नाम यो वेत्ति धात्वर्थनिगमादिभिः। |
|
अनधीतमविज्ञातं निगदेनैव पठ्यते । |
ज्ञानागतसामध्यभवे तू निगदमात्रपरापि सा भावना भवितुमर्हति ।। ‘आस्पात
नामर्थ ब्रुवत शक्तिः सहकारिणी’ति यायात् । अत एव ‘पोऽर्थज्ञ इसकलं भद्र
मझते माकमेति ज्ञानविधूतपाप्मे' ति श्रुतवर्थज्ञानप्राप्यफले सकल बिशेषणेन
शब्दज्ञानमात्रेणापि किचिद्वि कलं फलमस्तीति ज्ञापितम् । ततश्च तुल्यन्यायेन शब्द
पाठेऽप्यसमर्थस्य पुस्सकसंग्रहमाश्रम षि न्यायलयम् । उच्चारणस्य जन्मान्तरे अर्थ
ज्ञानप्रदखबपुस्तकसंग्रहस्याप्युच्चारणप्रदवं दग्न्मान्तरे संभवतीति सुवचम्। अत एव
तत्र राजादिष्वसंप्रदाये नाङ्गहीनपि । कृतोषसना जन्मान्तरे साङ्गसंप्रदाययुद्धर्षे
करत इत्यूनतम् । तेन पुस्तकाचनमात्रमपि धर्म एव । सचानुषसकस्याप्यनिषिद्धः
स्वाज्जन्मान्तरे उपासनप्राप्त्यर्थं कर्तब्य एव उपासकस्य तु नामपाठेऽप्यसमर्थस्य
नाम पठेदिति विधेयवच्छवितपरिपालनायावश्यकतम एवं । न च 'कुलपुस्तकानि
गोपये 'दिति आपसूत्रफेक्सविधिघिरोघवदनुपससकस्य कषं पुस्तकाञ्चनेऽविकारु इति
वाच्यम् । तस्यार्थज्ञानविदूषकदुबंनधरत्वेम आधिकमासनेच्छुसज्जमपरत्मभवत् ।
तथासत्यदृष्टार्थतापत्तेरित्यन्यदेतत् । उपासकानां तु नाम्पाठशक्तानां पुस्तकतर्चन
म त्यावश्यकमिति तु निराबाधमेव । अयं च न्याय एतदज्ञानोपायभूतमाष्यान्
व्ययनेऽपि तुल्य इत्याशयेन ग्रन्थान्तेऽस्माभिर्वक्ष्यते ।
|
अम्ब त्वत्पदयोः समषितमिदं भाष्यं त्वया कारितं |
मध्य एव निगमयति सार्बन ॥ २३ २८४ ॥
|
एभिर्नामसहूर्तेस्तु श्रीचकं योशिता । |
42
