तस्मै देयं प्रयत्नेन श्रीवेदोपतिमिच्छता । |
देयमित्यादिरर्थो स्थायलब्धोऽपि विधिरेव । तदुक्तं पुलस्त्यमृतो
अदृष्टयों विधिः प्रोक्तो दुष्टार्थश्च द्वितीयकः । |
न कीर्तयति नामानि मन्त्रराजं न वेत्ति यः । |
विधित्सितं तेषां च त्रिगुणत्वावच्छिन्नप्रतियोगिताभाववत्वेनानुगमः । एकगुण
द्विगृणकेष्वपि व्यासज्यवृत्तिधर्मावलिछन्नप्रतियोगिताकस्य तस्य मुलभवत् । स च
भाव उद्देश्यतावच्छेदकः पूर्वार्धेन निरूपितः । तत्र यद्यपि द्वयोरेत्र गुणयोरभाव
उद्वद्धित. प्रतीयते तथापि पत्रलक्षणं त्रयाणां विशेषणानामुपादानात्तदनुसारेण
पशु लक्षणेऽपि त्रयाणामभाव एव विवक्षितः । परंतु व्यापकभावेन व्याप्याभावोऽद्या-
यात इत्याशयेन च करजं नार्चीत्यंशः कष्ठरवेणोक्तः । मन्त्रवेदनस्य चऋचंकव•
व्यापकत्वात् ' ।। २७९ ।।
पशुतुल्यः स विज्ञेयस्तहनं दत्तं निरर्थकम् । |
तत्रैकः पशुशब्दश्चतुष्पात्पर: । अन्यश्च निरूढलक्षणया 'विद्याविहीनः पशु' रिति ।
प्रसिद्पशूपरः। विद्या च श्रीविद्येव । सदुत्रतं ब्रह्माण्डपुराण एव
न शिल्पादिज्ञानयुक्ते बिहूच्छब्दः प्रयुज्यते । |
रथिकारसत्वेऽप्यकरणाद्विद्यामानाप्यविद्यमानम्नायैव विचेति तेषां तादृशपशुतुद्यता ।
नामपात्रपाठिन भवत्रयवतश्च चतुष्पात्पशुतुल्यतेति विवेकः । तस्मै दत्तं तत्संप्र-