|
इत्युक्त्वा प्रेषयामास विजय हर्पणोमुका। |
|श्रयदिति--ऽयत आकाशस्य प्रमूर्जनिका । ‘आत्मन आकशः संभूत' इति
श्रुतेः ।। २९७ ॥
|
मुकुन्दो मुवित निलया मूलविग्रहरुपिणी । |
तदुक्तं तत्रराजे गावालमन्त्रभेदरभं
|
उद!चिद।द्य ललिता पॅरूप कृष्णधिग्रह । |
विश्वः।
मति- मुक्तानां पञ्चविधमोक्षण निलय आकरो यस्यम ।
मूहि-बलाबगतीिल मूलभूत यं राजराजेश्वरीविग्रहः स एव
रूपमस्याः । तथ।च गौड। दीघनि दश भूत्राणि संत्र विशे' रयरभ्य 'स्त्रीय
करेणे' त्पन्तानि-एकस्या व विद्यायाः शाम्भवीविद्या-यमभेदेन त्रैविध्यं
प्रतिपाद्य तास्वेकं तस्या अने कोशविसर्जन क्रयं विशिष्य प्रतिपादयन्ति ।
भवेति--भावञ्जनातनि भवतु । । भघः सतस्वभावभिप्रायचेष्टाम-
जन्ममुइमरः । भावो योनिषुधार्येषु कृपालोलविभूतिर्वित्र ' यमरg।
तस्य भयम्स्त्रतन' विसि सूत्रं धर्मोऽपि भवः । भावप्रशममाख्यात 'मि मः
स्मृतो भ(-नापि भावः । धवस्त्रथै: के वरः शुद्धो भव इत्यभिधीयते । अस्ति
जायते वर्धते ' इत्यदयो याकरिगणिता त्रिध्र । अपि पड्भावः । अत्रो भव•
भजनीयोग्य भावः । तानेिकसंपताः षट्पदौ अपि भाषाः । भष: संसरः स एव
भावः । तसंबन्विरः ममारिका अपि भाक्ष । भवः शिवतस्येमे शैव अपि
भावाः। भवो भक्तिर्भजनयोऽस्य भावः । ‘भकिस ' रिति पाणिनिसूत्रेणाष्घा ।
भ कान्तिमां वान्ति गच्छति सूर्योदयेऽपि भयाः। भक्तिरपि भयः। योगिन' ह्वश्रे
कथिते मन्त्रार्थघटके प्राथमिकोऽर्थोऽष भाव: ।
