|
तस्मदामस्व पैव परामृतिरविद्यय। । |
लास्येति–लस्यं नर्तनं प्रियं यस्याः।
लयकरीति--लयश्चित्तत्रयविशेषः । 'दशध्यानसमो लय ' इति वचनात ।
तात्रीनृत्यगीतयोः समकालपरिच्छेदो वा समयस्तस्य करी कर्ण ।
लजेति--लजज ' या देवी सर्वभूतेषु लज्ज!रूपेण संस्थिते ‘ति स्मरणात् ।
हृल्लेखनीजस्वरूप वा ।
रम्भेति -- रम्भोर्वश्यादिभिरप्सरोभिवंदिता ॥ । १९३ ।।
|
भवदावसुधदृष्टिः पापारण्यवानल । |
पीयूषवर्षमिव। भवः संभार एव दावोऽरण्यम् । 'दवदवौ वमरथवी' इत्यमरः ।
तस्य पुनपुङ्गतयोऽवनात्पीयूषवृष्टी२िवेति वा न भवं परशिवं दत्तं वसु रनं
धनं च धत्ते एतादृशी दृष्टिरिति यिपदं नाम व । भगमोक्षप्रदेति यावत् । उक्तं च
रत्रयमले मङ्गल राजस्तवे—
|
यत्रास्ति भोगो न तु तत्र मोक्ष |
पायेति-पापान्ये वारयानि टु दुःखजनकत्र तेषां ववनल इव नाशक ग्वाप्त ।
परण्यानां दत्रनल यस्या नम सेति वा । तदुक्तं ब६ फ़रवीये
|
गङ्गयाः परमं नाम पापारण्यदवानलः । |
अनान प्राणन लाति आदते तावयतीति यावत् । पापापहानि कर्माणि प्रथय
तीरयर्थः । तदुत बाण
30
