बिहः । यदा अधिष्ठानशब्दो मर्यातप्रत्ययेनाषेगपरः । तेन मिथ्याजगदवि
ठानमधिष्ठितं यस्या इति विषयः । वस्तुतस्तु जगतो गधारणमकरवं स्वीकुर्वतां
तान्त्रिकाणां मते जगतः सस्यत्वमेव मृद्घटयोरिव बह्नजगढोरत्यन्तभेदेन ब्रह्मणः
सस्यत्वेन जगतोऽपि सस्यवावयंशबाव् भेदमात्रस्य मिथ्यास्व स्वीकारेणाद्वैतश्रुती
नामखिलानां निर्वाहः। भेदस्य मिथ्यावदेत्र भेदबुटतधाराधेयभावसंबन्धोऽपि
मिथ्यैव । तावन्मात्रेणेत्राविरोधे सर्वस्य जगतो मिथ्यात्वकल्पनं तु वेदसनामनर्थ
के मेवेति शtभवानन्दकल्पलत च विस्तर । ततश्च मिथ्याभूतं जगतोऽधिष्ठानं भेद-
घटितसंबन्धेनवस्थितियंस्यामिति विग्रह स्त्रीलिङ्गतोपपत्तिः ।
अथ परिभवमण ले त्रिघरपारिश्नाम्नमानि विभजते । |
तमाद्विभूतिमन्विच्छपवंत परमेश्वरीम् । |
नामानि ये महेशस्य गृणन्त्यज्ञानतोऽपि वा । |
येऽर्चयन्ति परां शक्ति विधिनाऽविधिनापि वा । |
मुक्ताति-क्तिरेव रूपमस्याः। अविद्यानिवृत्तेर्घसरूपस्थे पञ्चमप्रकाररूपत्वे
वा परमपुरुषार्थवनयस्या नदुपलक्षितस्वरमानन्दस्यैव मोक्षताया वक्तव्यत्वात् ।
उमतं च सौरसंहितायां चतुर्दशे ऽध्याये---
अय मुनेः स्वरूपं ते प्रवक्ष्यामि समासतः । । |
भिषादिना निस्य‘आपद्रव्यतया नैव स्थिता भवितुमर्हती' त्यादिना मुक्तेर्द्रव्य
गुणकर्मसामन्याद्यात्मतामपि निरस्य, 'अस्रः साक्षापरा मृचिः स्वारस्मभूतेव केवल'
नित्यानि निवासं संसाध्य-