द्वितीययस्थाने षट्त्रशत् क्रमेण निक्षिपेत् । अन्ते च आई इति पफलवं योजयेत् ।
ततपय विंशतिसहस्राणि सप्तरातनि षत्रिशज्य नामानि प्रयन्ति । तदुक्तं
|
आईपल्लवित; परस्परयुतेंद्रित्रिक्रमाद्यक्षरः |
|
अकारादिक्षकारान्तैः स्वरैर्वणैस्तु योजितः । |
त्रिशता दिने ' (यादिना । तदिदं नामपरापणयं कर्म । सहस्रनामपाठेपि च
तया । योगरूढश्च पूर्वस्येव यौगिकवृत्त्या परस्याप्युपस्थितेः । तस्यां प्रता ।
|
मामर्चयज्ञ व म व विद्यां जपतु थी। नवः । |
नन्विविधे ति--नन्दिनो नन्दिकेश्वरस्य विद्या तदुपासितविषा ।
नटे इबरीति-मटेश्वरस्य चिदबरमटस्येयं तदनुकारिणी। यदाह्रमियुक्ताः
|
जङकण्णेनलो नखकिरणलसकेस रालीक करालः |
|
मिथ्याजगवषष्ठ । मयितव। मुक्तिहपिणी । |
मायमत्रमिदं द्वैतमद्वैतं परमार्थतः ' 'नेह नानास्ति किंचने' त्यादिश्रुतेः ।
'सर्वं खल्विदमेवाहं नान्यदस्ति सनातन 'मिति बेवीभागवतात् । यत्र त्रिसग
मृषे 'ति विभागगताश्च । गुणत्रयापचयविवक्षया स्त्रीलिङ्गम् । यदा अघिष्ठा
शब्द एवाधिष्ठनपरः । ततश्च गदधिष्टरूपं बह्व अनः प्राणो यस्या इति
