इति । 'नानायोनिषु काय नियुङ्तेऽनुजिघृक्षये ' ति न । अणुऊर्माध्यपाशर्यः
बद्धम्तु प्रलयाकलाः । तेपि तयोः परिपाकतदभावाभ्यां द्विविधाः । तेष्वस्या:
कमंत्रशदुत्तमयोनिषु जायन्ते । अवेषु पत्रेश्वरानुग्रहश्ते भुवनेश्वरा मयति ।
तदुक्तं स्वच्छन्दसंग्रह--
|
मिश्राः प्रमातरूपाः स्युः प्रलयानलसंज्ञकाः । |
|
मल मर्मेण संबद्ध पबिज्ञानकेवलः । |
अस्यास्तु सप्तकोटिमहामन्त्रात्मकाः । न च तेषां जडवमिति शङ्कयम् । शब्द रूप
शरीराणां जइयेऽपि शरीरिण। मस्माकमिव चेतनत्वपपत्तेः । अत एव मृगेन्द्रसंहि-
तंप्रम
|
अथनादिमलापेतः सर्वं कृसर्वदृक् शिवः । |
विधत्ते सर्वानग्राहः शंभु' रिति । अपक्वाणवमलवज्जीवरवधदेव मन्त्राणामण
संज्ञापि। एवं षड् िविधनामपि पशूनां मलपाकतारतम्यानन्यावनत भेदाः ।
तेषां च तत्ततारतम्यहृयोनिप्रापणैश्वर्यदानान्यपि भोगेन मलपाकार्थत्वा पाशविमो-
चनरूपाण्येव। तथच पशूनामृकरूप।गां पाशास्मिलान्विशेषे ग तत्तद्योग्यतानुसारेण
मोचयतीति पशपाशविमोचिनी । न च मोचनस्य शिवकार्यत्वाथं तत्र देव्याः
कर्तवपिति वच्यम । मोचकस्वशक्तिमन्सरेण शिवस्य तदयोगेन मोचनकर्त्ततया
अन्वयव्यतिरेकाभ्यां शक्तावेव स्वीकर्तुं युक्तत्वात् । तदुक्तमभियूहः
|
शतो यया स शंभुर्भक्तो मुक्तौ यं पशुगणस्यास्य । |
शक्तिगतमेव । तथाच शक्तिसूत्रं ‘चितः स्वतत्रा विश्वसिद्धिहेतु 'रिति । यत्तु
