बिश्वबिके ति- विश्वस्माक्षिथाविणिवातादधिकोटा विश्वाधिक
रुद्रो महष 'रिति श्रुतेः ।
वेबवेति-वेदैः ऋग्यजुःसामथर्वणं वंद्या ज्ञेया । ‘वेदैश्च सर्वैरहमेव वेद्य '
इति श्रुतेः स्मृतेः । यद्वा चिन्तामणिगृहस्य बरुवारि द्वाराणि । चतृवंःस्पाणि
हुरप्रवेशमन्सरेण देवतदर्शनमात्रवेंदैकवेद्यम । तथाच श्रुतिः।
|
ऋचां प्राची महती दिगुच्यते दक्षिणामाहुर्यजुषामषारम् । |
स।मदेवताभिवाद्ययप्यर्थः।
विध्याचले ति-- विध्यघ्ये अचले गर्वते निवसतीति तथा । तथाच पात्रे
देवी। भगणनायां 'शिकटे च तथा सीतः विध्ये विन्ध्याधिवासिनी' ति । पाद-
राश्रलक्ष्मीतनेऽपि
|
वैवस्वतेन्तरे तौ च पुनः शुम्भनिशुम्भको । |
विधाश्रति - विदधति धारयति पोषयति वः जगदिति विधत्री । 'यत्रं ।
मात। समाख्याता धारणाच्चोपगीयत ’ इति वेबीgणात् । बिधालुर्बह्मणः परमी
व। विशिष्टा विशेषप्रीतिविषया धात्री आमलकी। यस्या इति वा ।
वेवजननंति-वेदानां जननी उत्पादिका ‘अस्य महतो भूतस्य नि विवसित
मेतद्यदृग्वेदो यजुर्वेद' इत्यादिश्रुतेः । 'ऋचः सामानि जज्ञिरे’ इत्यादिश्रुतेश्च ।
देवीपुराणे तृ
|
यतशृङ्गाटवाकारकुण्डलिन्याः समुद्गता । |
विष्णुमये ति--विष्णोध्यापनशीलस्य देशकालादिभिरनवच्छिन्नस्यापि मया
आवरणकर्मा । परिच्छेदिकेति यावत् । तत्संबन्धिनी ममेति व । 'देवी हृ षा
गुणमयी मम माया दुरत्यये' ति भगवतृवनात् । कालिकापुराणेऽप्युक्तम्--
