भक्तिप्रियेति -- भक्ति दंबिधा मख्या गौणी चेति । तत्रेश्वरविषयकोऽनु-
रागाख्यश्चित्तवृत्तिविशेषो मुख्यभक्तिः। तथाच भक्तिमीमांसासूत्रम् 'स पर।।
रतिरीश्वरे’ इति । 'अथातो भणिजिससे ‘ति सूत्रोपत्ता भक्तिस्तस्पदार्थाः ।
तस्याः परेति विशेषणम् । परां मृस्य भक्तिविशेष मुद्दिश्यानुरक्तिर्लक्षणवेन विधी-
यत इति तदर्थः। अत एव परेति गौणों व्यावर्तयतीति भाष्यम् । ‘गौण्या तु समाधि-
सिद्धि 'रिति सूत्रे गोणी भक्तिः सेवारूपा कथिता । तथाच गपुराणे
|
भज इमेष वै चक्षुः वधः परिकीर्तितः । |
|
भक्तिरष्टबिघा कृपा यस्मिन्म्लेच्छेऽपि वर्तते ।। |
भक्तिदंशविधा को या। पापारण्यदमोमें ‘ति दशविघस्वप्रतिपादकं वृहन्नारदीयधचन
मन्यच्चैतदशमवर्षानुवाद एव । ईदृश भकिनपदाः प्रियो यस्याः सा । तथाच
शिषपुराणे
|
भृतकृत्यस्य तृप्तस्य मम कि क्रियते दरेः। । |
भक्तिगम्येति -- भवतथा संराधनेन गम्य । प्रत्यक्ष । तथाच श्रुतिः
|
परञ्चि यानि व्यतृणस्वयंभूस्तमत्परा। पश्यति मातरात्मन् । |
घानाझी 'ति योगसूत्रेऽप्येवं प्रणिधानादस्य भक्तिपरया रज़मर्ती व्याख्यानात ।
भवतो ब्रह्म सूत्रमपि ‘अपि सं राघने प्रत्यक्षानुमानाभ्यामिति । अव्यक्तमपि ब्रह्म
भक्तश्च प्रत्यक्ष भवतीति श्रुतिस्मृतिभ्यां तचावगमदिति तदर्थः ।
|
भक्त या त्वनन्यया शक्य अह्मे वंविधऽर्जुन । |
भवस्यैव लभ्यत इत्यर्थः । तेन प्रकृते गम्यपदं प्राप्यमरत्वे नापि व्याख्येयम् । 'अह्न
