ति - पवयवकानि चक्र गीति मध्यमपदलोपी समासः । तेन ‘द्विग।
रिति `;प्रश्ययो न भवति । तानि च मूलाधारस्त्राघिष्ठानमण र नतविद्ध-
चपन मकानि । तेषामृषरि सहस्ररे सम्यक् स्थित ।
महेति --महें उसे मवे तत्र-५eत्रशक्तिसमायोगो आमनिस्म यस्याः ।
'मह उद्धव उत्सव ' इत्यमरः । वह्नितेजस्थामकिनषेम्या वा ।’ मह उसबसेनमो
रिति विश्वः । मह अ समन्तात्सवितः संयोग। यम्या व ।
कुण्डलिनीति शुभ अश्या र ति कुनि आकृया भुजङ्गो व।
तत्स्वरूपं च तर्भराज
|
मूलाधारधवलंघमतेजोमध्ये व्यवस्थित । |
|
पॅटकाषायम्य मनम्न जवनात्मकम् । |
इन । यदा वरभवबीजरथ कुण्डलिनीति संज्ञा दूपा ।
बिसतरिर्वन -बिसनन्तुः कमलनानं तदेव तन्नुतद्रतनयसी अतिशयेन कृशः
कृतिः । ‘नवारशूकवत्तन्वो पोता भास्वत्यणूपमे' ति थतेः ।'कुल {मृतंकरमिके'
थारभ्ये यत्पर्यन्तमुक प्रभया सवपिति स्पष्टोकृता वामकेश्वरप्तन्त्रं
|
भूभङ्गः रूपेण मूलधरं समश्रिता । |
1. दष्ट्यु
