(शतद्वयी) शतीद्वयं शिष्याणां बद्धं न युक्तरूपं राजमार्ग- प्रचारायातोऽब्दुःसमदखानः प्रतिदिनं प्रतिगृहं प्रतिसन्निवेशं च समं सम्प्रविश्य दोषहीनानपि शिष्यजातिगतान् संग्राह्य संगतीकृत्य चेष्टिपशुमारं मारणाय बन्धकान् संविधाय च दिल्लीपुरं प्रावेशयत् ।
सर्वे समेताः निबबन्धुर्हस्तान्
गोविन्दगानं जगुरार्त्तनादै: ।
धन्यो गरुर्गौरवमार्गगामी
पुत्री हि योऽपुत्रकृतो नतो न ॥ २१ ॥
धर्मेण हीनाः पशुभिः समानाः
ते श्वापदा: स्वार्थरता: निरीहा: ।
क्रौर्यम् विधायात्त विचारभावा:
संक्रान्तये वंशजान् घातयन्ति ॥ २२ ॥
वशक्रमादायतिमादधानाः
धर्माहिताः सात्त्विकभावगूढाः ।
प्राणैः पणान् पावयितुम् च लीनाः
शौर्यम् स्वकीयं नहि हावयन्ति । २३ ।।
बद्धो बभौ नेत्रविभावसूभि:
रक्ताक्तवक्राश्च ददाह शत्रून् ।
सः केसरी पञ्जरबद्धमूर्त्ति:
क्ष्वेडाम् जहौ मत्तगजान् जिघृक्षुः ।। २४ ।।
परमहो तस्यमदो निरस्तः
सः जम्बुकैः कूटरतैर्निबद्धः ।
क्रोशैर्मृगीणाम् सुविवीर्णचेताः
सं चूर्णिता: त्रासमुवाह वक्त्रे ।। १४ ॥
मुमूर्षया मोहरतौ रसाढ्या:
मानं विहायोर्मिनता: नदीनाः ।
ते यातनायातदिना: दिविष्ठा:
लोकैः स्मृताः देवसमाः समीयुः ॥ २६ ॥
